Oł je! Mamy wiersz!

Oto wiersz od Claire Bardzo dziękuję za nadesłanie i czekam na kolejne Wasze wiersze. I tak sobie myślę, że czas stworzyć nową kategorię…

‚Demeter’

Idzie boso po łące,

a spod jej stóp wyrastają rośliny.

Zielenią się trawy pożółkłe,

krzewy owocują w jeżyny.

Z kwiatów na głowie ma welon,

w suknię z liści odziana.

Berłem jej jest kłos zboża,

córką Persefona ukochana.

Weseli się ziemia ogromnie

i owocuje w rośliny,

gdy stąpa po niej ze swym dzieckiem,

puszczając w niepamięć winy.

Leczy gdy córka do podziemia schodzi,

z boginią płacze też gleba.

Na trzy miesiące zamiera,

by wiosną znów obudzić do życia drzewa.