Całkiem nie na temat

No i byłem dziś w kinie… Ale zanim napiszę własną recenzję, muszę „przetrawić” ten film. Zatem dzisiaj będzie krótko, zwięźle i nie na temat 😛
Zapytałem kiedyś Chejrona o znanych herosów. Ale nie tych starożytnych, tylko współczesnych. I ogólnie znane postacie historyczne, które tak naprawdę były herosami. Skoro na wyspie czarodziejki Kirke spotkałem Edwarda Teacha (sławny angielski pirat, żył na przełomie XVII i XVIII wieku, pseudo: Czarnobrody), który okazał się być synem Aresa (znowu ON…), a Annabeth wspominała kiedyś, że herosi w świecie śmiertelników zazwyczaj zostają sławni i że na pewno znam większość nazwisk, które mogłaby mi wymienić, to… No właśnie. Więc zapytałem Chejrona, którzy to są ci znani i sławni. Chejron się tylko uśmiechnął kpiąco i kazał mi pomyśleć.
Postanowiłem pomyśleć wspólnie z Groverem, więc poszedłem go poszukać. Po drodze wpadłem na grupę wyrostków z domku Hermesa i nagle mnie olśniło. Jeśli Hermes wymyślił internet (a wymyślił), to ten hacker, Kevin Mitnick, jest pewnie jego synem. Odnaleziony Grover potwierdził moje przypuszczenia. A potem zaczął wyliczać kolejnych herosów, będących osobami publicznymi w świecie ludzi (myślenie w towarzystwie Grovera okazało się strzałem w dziesiątkę – nic a nic się nie zmęczyłem).
I tak: na przykład Marilyn Monroe była córką Afrodyty. I o dziwo taki Zac Efron też jest dzieckiem bogini miłości. Z kolei w wojsku udziela się spora grupa dzieci Aresa – kilku znanych i nielubianych generałów to synowie boga wojny (nic zatem dziwnego, że uczestniczymy ciągle w paru wojnach naraz). Z kolei prezydentami Stanów Zjednoczonych już parę razy w XX wieku byli synowie Ateny. A jedna z córek Apolla pod pseudonimem Madonna robi karierę już chyba od trzydziestu lat…
Ponad godzinę słuchałem wywodu Grovera, który sypał przykładami i nazwiskami, i już na etapie dzieci Demeter zacząłem usypiać (dzieci Demeter pasjonują się rolnictwem – faktycznie fascynujące…). Obudziło mnie nazwisko Sparrow. Jack Sparrow. Delikatnie upewniłem się, że nie śnię, po czym mniej delikatnie zapytałem Grovera, czy aby nie zwariował. A mój kumpel na to, że bynajmniej i że Jack Sparrow jest synem Hermesa. Po czym zostałem wyśmiany, zawstydzony i sponiewierany przez satyra, który udowadniał mi przez kolejną godzinę, że jeżeli może istnieć świat bogów i herosów oraz świat ludzi, które się przenikają nawzajem, to niby dlaczego nie może być jeszcze świata postaci fikcyjnych. Skoro my jesteśmy rzeczywistymi mitami, to czemu nie mogą realnie istnieć bajki…
Przyznam się, że zgłupiałem. Do bogów, herosów i potworów się już przyzwyczaiłem. Ale żeby mnie zaczęli prześladować bohaterowie filomowi…
Mam nadzieję, że Grover się ze mnie po prostu nabijał. Bo jak nie, to czyim synem jest Hannibal Lecter?