Wiele nieszczęśc związanych z kotem (Epilog)

Czekałam na nich w wielkiej okrągłej Sali. Nagle wszyscy weszli razem Marco, Ayla i Sharon. Uśmiechali się, ale ja byłam smutna

-Hej, mała czego taka mina.-zapytała córka Aresa zawadiacko.

-Bo… wy tez nie żyjecie.- Krzyknęłam i podbiegłam ich uścisnąć. Gdy już się wyswobodzili Marco powiedział:

-Zabili nas zaraz po tobie, za sam udział. Ale teraz będziemy wszyscy razem-Dodał z uśmiechem.

-No właśnie. Wiecie co, a może mają tu błyszczyk?- zapytała Ayla.

-Nie, nie mają. Powiedzieli mi, że…-Moje słowa przerwał wysoki mężczyzna ubrany w czarny garnitur.

– No, no, no popisaliście się. Zabiliście kota. Zeus się wściekł. Ale mam i dobrą wiadomość.-Mówił kiwając głową. Bałam się tego co nastąpi bardziej niż złego króla bogów.-Rada uważa, że zrobiliście cos heroicznego, nawet jak na was. Więc co mówię z niechęcią… Będziecie przebywać wieczność na wyspach błogosławionych.

Na te słowa cała nasza czwórka aż skakała z radości. Nie mogłam uwierzyć w te słowa.

-Tak, tak hurra, jupi itd. Tam jest wasz transport- dodał wskazując na złota windę. My cieszyliśmy się. Nasza ostatnia podróż będzie zarazem najlepszą.