To jest Coś. Nie wiem, możliwe, że nawet Wiersz. Tak i to w dodatku Wiersz autorstwa magiap. Wiem, to straszne, ale nie siejmy paniki. Wyjdziemy z tego cało. Autorka pewnie da się przebłagać i nie będzie nas skazywałam na to cierpienie drugi raz. Warunek jest jeden: Jeżeli nie chcecie kolejnego Cosia po przeczytaniu napiszcie komentarz. Ale jeżeli jesteście taki dziwni i chcecie drugiego Cosia, to też napiszcie komentarz.
Dedykuję to Admince, za wszystko co robi dla naszego bloga.
Rozmowa z Boskim Rodzicem
– Wiesz,
Jesteś dziwną osobą
– Tak,
Już gdzieś to słyszałam.
I wiesz co
Nie obchodzi mnie twoje zdanie
Nie znam cię
A ty nie znasz mnie
Z resztą
I tak jestem
Inna
I dumna z tego faktu
Bo co jest dziwnego
W tym
Że gdy mnie przymuszasz
Do czegoś czego nie cierpię
Nie okazuję entuzjazmu
– Co ty wygadujesz
– Nie chce walczyć za nieśmiertelnych
Za istoty
Których nie znam
Co w tym dziwnego
Że nie krzywdzę takich jak ja
Zagubionych pomiędzy światami
Herosów
– Naprawdę tego nie wiesz
– Nie
Nie wiem
Więc wyjaśnij
Bo nie rozumiem
Trochę się pogubiłam, ale i tak mi się podoba. 😉 Naprawdę super i podziwiam za oryginalny pomysł – użycie dialogu.
Bardzo mądry wiersz. Zaciekawiłaś mnie! 😉 Lubię to!
Mądry, pogodny, zadziorny – podoba mi się :D.
Wiersz taki, jak być powinien: mądry i dający do myślenia. Nie przedkładasz formy ponad treść i za to biję Ci brawo.
MIGIEM następny!!!
Och, aż cztery komentarze! Spodziewałam się jednego, może dwóch. Cieszę się, że wam się podoba. 😀 I, serio, chcecie następny?
Tak, chcemy 😀 Rymów specjalnie nie zauważyłam, ale:
Mam dla Ciebie świetne wieści:
wiersz ten pełen jest treści
dającej mi do myślenia
(nie, to nie są urojenia!)
błędów nie zauważyłam,
form też błędnych nie wykryłam,
więc nie czekaj, bierz długopis
i naskrob drugi „cosik”! 😀
(Czyli, że mi się podobało 😀 )