Córka Posejdona

Był 22 czerwca. Właśnie wróciłem do obozu. Przywitałem się z Annabeth i Groverem, gdy Clarisse wyzwała mnie na pojedynek. Już miałem jej przyłożyć kiedy rozległ się dźwięk konchy. Szybko pobiegłem na obiad. Nałożyłem sobie kawałek pizzy i ciasto jagodowe. Podszedłem do trójnogu i odkroiłem kawałek deseru. Wrzuciłem ofiarę i jak zwykle w powietrze uniósł się niezwykle przyjemny zapach. Wróciłem do stołu i zacząłem jeść. Gdy wszyscy skończyli pan D. jak zwykle przemówił:
– Witam was w kolejnym roku ogromnej mordęgi. Mam nadzieję, że będzie przyjemny, bla,bla,bla….
Usiadł, pstryknął palcami i na stole pojawiła się puszka dietetycznej coli. Właśnie miał zacząć pić, gdy w powietrzu obok głównego stołu pojawiły się kropelki wody. Dionizos oblał się colą. W miejscu kropelek pojawiła się dziewczyna. Miała brązowe, długie włosy i zielone oczy. Była ubrana w zielony T-Shirt i dżinsy. Przez ramię przewiesiła łuk, a w ręku trzymała walizki. Była tak ładna, że zapomniałem jak mam na imię. Otrzeźwił mnie jej głos brzmiący jak leśny strumyk:
– Jak dobrze być znów w domu….

CDN