Pani Hadesu (Prolog)

– Mrok ci sprzyja, Erin – wyszeptałam cicho, uważnie przyglądając się swoim paznokciom – jesteś jego częścią. Jego panią.

Wiatr wokół mnie zawirował szybko, na co ja tylko patrzyłam z dezaprobatą.

– Wujek Zeus chyba nadal obwinia o wszystko tego beznadziejnego smarkacza.

Oczywiście, wiedziałam o tym słynnym Percy’m Jacksonie, który ponoć ukradł piorun Zeusa.

– Stary Posejdon pewnie i tak się go wyprze. Gdyby tylko nie zbliżała się wojna bogów.

– A wszyscy obwiniają o to twojego ojca, Erin – stwierdził mały skorpion, do którego byłam wyjątkowo przywiązana. Tak, choć byłam jego panią to traktowałam go jak równego sobie.

– Wkrótce się dowiedzą, że to nie jego wina. Szkoda, iż będą mieli tak mało czasu na uratowanie świata – prychnęłam, kręcąc powoli głową – Są jakieś wieści o ich poczynaniach, Talesie?

– Pokonali Meduzę – rzekł i spojrzał na mnie wyczekująco.

– CO?! Jak oni śmieli, przecież powinni już dawno zostać zamienieni w kamień! Mój kuzyn, moja kuzynka i ten beznadziejny satyr! – piasek pod moimi stopami powoli się poruszył.

– Spokojnie. Nawet jeśli wygrają tą bitwę, to przegrają wojnę. Głupcy, myślą, że to ten słynny Perseusz jest dzieckiem z przepowiedni – Tales próbował mnie uspokoić, udało mu się to w dużej mierze.

– Ani on, ani Thalia. Chociaż, może… Przekonamy się o tym za dwa lata. Potwory mi sprzyjają, w końcu czują, że jestem ich panią

– Tak, Erin, nie mogą cię skrzywdzić, przecież narażą się w ten sposób twemu ojcu.

– Ojcu, który mnie nie potrzebuje. Chociaż mi to nie przeszkadza – uśmiechnęłam się z ironią.

Skorpion spojrzał na mnie z zainteresowaniem. Nigdy nie poruszałam tematu mojego ojca, którego wszyscy się boją.

– Jak dla mnie, to on… mógłby nie istnieć – mój śmiech poniósł się po całym otoczeniu. Brzmiał jak śmiech szaleńca, którym na pewno nie byłam.

Byłam sobą.

Pół bogiem, pół człowiekiem.

Osobą z przepowiedni, która może zawadzić o życie całej ludzkości. Oczywiście ludzie mnie nie obchodzą. W końcu ja pragnę ich śmierci. I śmierci tych wszystkich, którzy mnie nienawidzą.

Ja, Erin córka Zoey i siostrzenica Posejdona oraz Zeusa.

Ja, Erin córka Hadesa.

CDN

Niedługo… Część Pierwsza…