Inna kontynuacja Spiżowego Smoka (3-4)

Rozdział 3

– Chejronie? Dlaczego nie odpowiadasz na moje pytanie? – zniecierpliwiła się Annabeth.

Szczerze mówiąc, to wolałem nie wiedzieć, czemu myrmerki wtargnęły do obozu. Ale nie mogłem znieść myśli, że Annabeth będzie wiedziała coś, co ja mogłem wiedzieć, a nie wiem. Chejron nadal nie odpowiadał, a nasza ciekawość z każdą minioną sekundą ulegała powiększeniu.

– Ja … – centaur zawahał się – Ja nie mam pojęcia.

Zamurowało nas. Chejron zwykle wiedział wszystko co działo się w obozie, ale najwyraźniej nie dzisiaj. Nie tego dnia.

– W takim razie kto może wiedzieć? – zapytałem się próbując ukryć zdziwienie. (Niestety nie za bardzo mi to wyszło).

– Ten, kto sprowadził myrmerki do obozu – odpowiedział. – Bo na pewno nie przyszły zaatakować obóz z własnej woli.

– No dobrze. A kto to może być? – zapytała od razu Annabeth.

Chejron nie odpowiedział, tylko patrzył się na nas wzrokiem mówiącym „A jak myślicie?”. Od razu zrozumiałem kto to może być. W sumie jak się dobrze zastanowić to by się od razu wpadło na pomysł, że był nim król tytanów. KRONOS.

– No tak, to się by zgadzało – odezwałem się – ale co teraz zrobimy? Wyślemy kogoś na misję czy cos takiego? – zapytałem tak tylko, żeby zapytać, ponieważ doskonale znałem odpowiedź, że na misję pójdziemy my.

– Ależ oczywiście, że kogoś wyślemy i myślę nawet, że wiecie kto to będzie – spojrzał na nas wszystko mówiącym wzrokiem.

– Pójdę w takim razie po Grovera – mówiąc to poszedłem na poszukiwania satyra.

Rozdział 4

Znalazłem Grovera na polanie. Siedział pod drzewem i obżerał się puszkami.

– Grover chodź Chejron czeka na nas w Wielkim Domu razem z Annabeth – powiedziałem podchodząc do satyra.

– Oj, akurat teraz. Widzisz właśnie usiadłem i jem, więc… – odpowiedział z pełną buzią.

– Tak akurat teraz. Grover to naprawdę bardzo ważne – powiedziałem błagalnym tonem.

– No dobrze, już dobrze, idę.

Gdy weszliśmy do Wielkiego domu wszyscy już na nas czekali. Widać było, że już dosyć długo. No cóż nim przekonałem Grovera trochę czasu minęło, no ale trudno.

– Groverze, mam nadzieję że się ucieszysz jeżeli w poniedziałek rano za tydzień wyruszysz na poszukiwania Pana – powiedział Chejron do naszego przyjaciela.

Grover wydał z siebie szczęśliwe, głośne beknięcie, a my cieszyliśmy się razem z nim.

– Dobrze a teraz reszta. Percy, Annabeth wyruszycie tego samego dnia, co Grover – zaczął Chejron. – Postaram się was jak najlepiej przygotować do tej misji. Waszym zadaniem jest znalezienie i unicestwienie Kronosa, jeżeli zdołacie, ale jeżeli uznacie, że to zbyt niebezpieczne a na pewno tak uznacie, to wróćcie i powiadomcie nas gdzie znajduje się Król tytanów. A teraz spotykamy się na kolacji.

– W porządku Chejronie. Więc… do zobaczenia – powiedziałem i wyszedłem z domu, a za mną pożegnawszy się wyszli zadowolony Grover i tak samo jak ja trochę mniej zadowolona Annabeth.

***

Czas szybko nam upłynął na przygotowaniach i ćwiczeniach. W końcu nadszedł poniedziałek i czas pożegnania.

– No to powodzenia – powiedział Grover.

– Tobie też powodzenia – odpowiedziałem.

Potem ruszyliśmy w stronę nowej przygody…

CDN