By poczuć

A tutaj macie króciutką miniaturkę ode mnie. Dedykacja dla Quickdroo. Mam nadzieję, że będzie się miło czytało

Chione

–        Jak to jest nic nie czuć?

Mały chłopiec przysiada na skraju śnieżnobiałej kanapy i z zainteresowaniem wbija oczy w dziewczynę. Na jej twarzy nie pojawia się żaden wyraz. Jest tak samo niewzruszona jak wcześniej.

–        Nie można tego zdefiniować, Oscar.

–        Czemu?

–        Najtrudniejszą rzeczą dla osoby, która nie ma uczuć jest powiedzieć jak to jest. Po prostu nic cię nie obchodzi. Może to wiąże się ze złem.

–        Jesteś złą osobą?

–        Nie wiem.

Chione siada w fotelu i kładzie ręce na kolanach. Równo. Prostuje się tak by jej kręgosłup był w idealnej pionowej pozycji, jednak nie pozwala, by jej plecy dotknęły tyłu fotela. Jak zawsze perfekcyjna.

–        Zabiłaś kiedyś kogoś?

–        Tak.

–        Czemu?

–        Chciał mi zrobić coś złego.

–        I zasłużył tym na śmierć?

–        Może.

Wygląda na szesnaście lat. Jest taka delikatna i perfekcyjna. Nie wydaje się być typem, który morduje z zimną krwią. Jeśli w jej żyłach w ogóle płynie krew.

–        A masz serce z lodu?

–        Nie.

–        To czemu tak mówią?

–        Bo uważają mnie za monstrum.

–        Jak można uważać cię za monstrum?

–        Bo nie jestem latem i ciepłem, które wszyscy kochają. Jestem sroga, zimna i poważna.

–        Dlaczego?

–        Nie umiem inaczej.

Jej oczy są spokojne, utkwione w jednym punkcie. Zimne, lodowate. Jeśli to prawda, że to właśnie one są zwierciadłem duszy, Oscar nie jest pewien czy chciałby w nie spojrzeć. Ale Chione nie patrzy na chłopca. Skupia wzrok gdzieś ponad nim.

–        Kochałaś kiedyś kogoś?

–        Tak.

–        Gdzie jest teraz?

–        Odszedł.

–        Dokąd?

–        Tam, gdzie nie było mnie.

–        Czemu?

–        Bo zaczął mnie nienawidzić. Jak każdy.

Chyba zadrżał jej głos.

–        Chione?

–        Tak?

–        Ale ja cię nie nienawidzę. I nie będę. Wiesz co?

–        Tak?

–        Tu nie chodzi o ciebie, tylko o innych. Jeszcze nikt nie dał ci szansy.

Uśmiechnęła się smutno.

– Bo nikomu nie dałam powodu do podarowania mi jej.