Życie to nie bajka (2)

Mam nadzieję, że się wam spodoba druga część mojego opowiadania.
PS. Dołączam rysunek, który przedstawia prezent od Hadesa

Nawet nie zorientowałam się, kiedy zaczęłam płakać. Tyle lat ani słowem, nawet nie dał mi znaku, że żyje. A teraz, co? „Hej, to nic, że właśnie zginęła twoja matka, masz ojca Boga i jesteś herosem! Możesz walczyć z potworami, ciągle jesteś narażona na śmierć! A teraz pa, muszę lecieć!” I PUF! Już się zmył. Co to za ojciec? I na dodatek pocieszył mnie pięknym zakończeniem: „Zawsze jestem w twoim sercu, nawet, jeśli mnie nie widzisz.” Super jest mieć w sercu Boga umarłych…

-Vicki?

Odwróciłam się. Za mną stał satyr, czy jakoś tak (naprawdę nie można nie zwrócić uwagi, jeśli ktoś ma kopyta zamiast nóg). W każdym razie wyglądał porządnie: Miał dżinsy, białą koszulkę z napisem „Lubię puszki 1 klasy” (WTF?), no i był, co najmniej, 10 cm ode mnie niższy, a nie jestem wysoka.

– Tak, to ja.

-Czemu płaczesz? Coś się stało?

No więc opowiedziałam mu wszystko, co się wydarzyło. Co jakiś czas beczał, ale nie to, że płakał, tylko normalnie beczał jak koza. Było to trochę dziwne. Kiedy doszłam do rozmowy o Hadesie, zabeczał na cały regulator i zaczął zjadać koszulkę.

-No i tak to właściwie wyglądało. Chcesz wiedzieć coś jeszcze?

-Tak właściwie,  to jest twoje?

-Co to? O co ci chodzi?

Wskazał palcem miejsce po mojej lewej. Odwróciłam się tam. To, co zobaczyłam, normalnie mnie zatkało.W koszyku leżał mały czarno-srebrny smok. Obok niego leżał czarny miecz ze srebrną rączką, na której końcu osadzona była czaszka. Prawie nie zauważyłam listu leżącego przy koszu otworzyłam go i zaczęłam czytać;

„ Droga Vicki! Wiem, że pewnie mnie nienawidzisz, ale chcę Ci wynagrodzić to, że nigdy nie dałem Ci nic na urodziny. Jest to lígo daimonas, co po grecku znaczy mały demon. Nazywa się Mou. Mam nadzieję, że się podoba. Ten miecz też jest twój. To stygijskie żelazo. A, właśnie: Mou nie urośnie, bo to rasa miniaturowa. Ale uważaj! Zionie ogniem i za parę dni urosną  jej skrzydła. Ta rasa jest bardzo wierna. Dobrze się nią opiekuj. Hades”

-To prezent od taty. Chodźmy już do obozu.

-Dobra, jak chcesz. Tak właściwie mam na imię Grover.

-Ładnie.

No i poszliśmy do domu z moją smoczycą i mieczem. „ Najdziwniejsza paczka urodzinowa, jaką dostałam w życiu”.