• Nowości
  • Zapowiedzi
  • Książki
    • Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy
      • Złodzieje Pioruna
        • Złodziej Pioruna
        • Kup teraz
      • Morze Potworów
        • Morze potworów
        • Kup teraz
      • Klatwa Tytana
        • Klatwa Tytana
        • Kup teraz
      • Bitwa w labiryncie
        • Bitwa w Labiryncie
        • Kup teraz
      • Ostatnia olimpijczyk
        • Ostatni Olimpijczyk
        • Kup teraz
      • Pakiet Percy Jackson 2016
        • Pakiet Percy Jackson 2016
        • Kup teraz
    • Kroniki Rodu Kane
      • Czerwona Piramida
        • Czerwona Piramida
        • Kup teraz
      • Ognisty Tron
        • Ognisty Tron
        • Kup teraz
      • Cień Węża
        • Cień Węża
        • Kup teraz
    • Olimpijscy Herosi
      • Zagubiony Heros
        • Zagubiony Heros
        • Kup teraz
      • Syn Neptuna
        • Syn Neptuna
        • Kup teraz
      • Znak Ateny
        • Znak Ateny
        • Kup teraz
    • Apollo i boskie próby
      • Ukryta wyrocznia
        • Ukryta wyrocznia
        • Kup teraz
      • Mroczna przepowiednia
        • Mroczna przepowiednia
        • Kup teraz
    • Magnus Chase i bogowie Asgardu
      • Miecz Lata
        • Miecz Lata
        • Kup teraz
      • Młot Thora
        • Młot Thora
        • Kup teraz
    • Dodatki
      • Archiwum Herosów
        • Archiwum Herosów
        • Kup teraz
      • Greccy bogowie według Percy’ego Jacksona
        • Greccy bogowie według Percy’ego Jacksona
        • Kup teraz
      • Berło Serapisa i inne opowiadania
        • Berło Serapisa i inne opowiadanie
        • Kup teraz
      • Greccy herosi według Percy’ego Jacksona
        • Greccy herosi
        • Kup teraz
      • Morze potworów. Komiks
        • Morze potworów. Komiks
        • Kup teraz
      • Przewodnik po świecie herosów. Percy Jackson i bogowie olimpijscy
        • Przewodnik po świecie herosów. Percy Jackson i bogowie olimpijscy
  • Opowiadania
  • Konkursy
  • O autorze
  • Kontakt
Zaloguj się Załóż konto
Rick Riordan
Ciemność
Available styles
MENU
  • Nowości
  • Zapowiedzi
  • Książki
    • Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy
      • Złodzieje Pioruna
        • Złodziej Pioruna
        • Kup teraz
      • Morze Potworów
        • Morze potworów
        • Kup teraz
      • Klatwa Tytana
        • Klatwa Tytana
        • Kup teraz
      • Bitwa w labiryncie
        • Bitwa w Labiryncie
        • Kup teraz
      • Ostatnia olimpijczyk
        • Ostatni Olimpijczyk
        • Kup teraz
      • Pakiet Percy Jackson 2016
        • Pakiet Percy Jackson 2016
        • Kup teraz
    • Kroniki Rodu Kane
      • Czerwona Piramida
        • Czerwona Piramida
        • Kup teraz
      • Ognisty Tron
        • Ognisty Tron
        • Kup teraz
      • Cień Węża
        • Cień Węża
        • Kup teraz
    • Olimpijscy Herosi
      • Zagubiony Heros
        • Zagubiony Heros
        • Kup teraz
      • Syn Neptuna
        • Syn Neptuna
        • Kup teraz
      • Znak Ateny
        • Znak Ateny
        • Kup teraz
    • Apollo i boskie próby
      • Ukryta wyrocznia
        • Ukryta wyrocznia
        • Kup teraz
      • Mroczna przepowiednia
        • Mroczna przepowiednia
        • Kup teraz
    • Magnus Chase i bogowie Asgardu
      • Miecz Lata
        • Miecz Lata
        • Kup teraz
      • Młot Thora
        • Młot Thora
        • Kup teraz
    • Dodatki
      • Archiwum Herosów
        • Archiwum Herosów
        • Kup teraz
      • Greccy bogowie według Percy’ego Jacksona
        • Greccy bogowie według Percy’ego Jacksona
        • Kup teraz
      • Berło Serapisa i inne opowiadania
        • Berło Serapisa i inne opowiadanie
        • Kup teraz
      • Greccy herosi według Percy’ego Jacksona
        • Greccy herosi
        • Kup teraz
      • Morze potworów. Komiks
        • Morze potworów. Komiks
        • Kup teraz
      • Przewodnik po świecie herosów. Percy Jackson i bogowie olimpijscy
        • Przewodnik po świecie herosów. Percy Jackson i bogowie olimpijscy
  • Opowiadania
  • Konkursy
  • O autorze
  • Kontakt
Home  /  Bez kategorii  /  Ostatnie światło…
Bez kategorii

Ostatnie światło…

Przez adminka 23 października 2015

Hej ziomeczki! Apollo zesłał na mnie chwilowe natchnienie i postanowiłam podzielić się z wami efektem. Cóż, to już nie te czasy, kiedy pisałam wielkie hity na kolorowych chusteczkach, ale zawsze :p
Nie spodziewajcie się czegoś niesamowitego, stworzyłam to o drugiej w nocy i jednocześnie walczyłam z silną potrzebą snu. Kocham spanie.
Dedykuję to osobom, które też kochają spać.
Życzę wam miłej, choć krótkiej lektury, pozdrawiam i zachęcam do przeczytania innych moich prac :)
Słowo i poezja!

Annabelle


Milczała. Milczała od kiedy ruszyli. Była zmęczona po długiej podróży i marzyła o tym, by zasnąć. W uszach wciąż miała słuchawki, ale muzykę znacznie ściszyła, by w razie czego, usłyszeć jeśli ktoś się do niej zwróci. Miała jednak nadzieję, że do tego nie dojdzie.

Rozsiadła się wygodniej, zatopiła się w grubej, puchatej kurtce i złączyła drobne dłonie w uścisk. Wpatrywała się w krajobraz za oknem. Ze względu na pogodę i późną porę, niewiele widziała. Gęsta mgła piętrzyła się warstwami i trochę napawała ją strachem. Nigdy nie było wiadomo, co się mogło w niej czaić.

Jechali szybko. Auto jej chłopaka było nowe, bardzo ładne i zapewne bardzo drogie. Starała się to jednak ignorować i nawet jej to wychodziło.

Tata Michaela sprawdzał coś na nawigacji, zupełnie nie przejmując się prowadzeniem samochodu.

Phoebe lubiła tego człowieka. Był równie zabawny jak jej chłopak. Właściwie, cała jego rodzina była sympatyczna, ale dziewczyna od pewnego czasu podejrzewała, że pan Hale zdradza żonę. To były tylko jej głupie przypuszczenia i miała nadzieję, że się myli. Nigdy nie wypowiedziałaby tych myśli na głos. A już tym bardziej, nigdy nie podzieliłaby się nimi z Michaelem. Niszczenie jego idealnej rodziny było ostatnią rzeczą, o jakiej marzyła. Starała się więc odpychać od siebie te irracjonalne podejrzenia.

Nagle poczuła na swoich dłoniach dotyk Michaela. Drgnęła lekko, wyrwana z zamyśleń. Skóra chłopaka była gorąca w porównaniu do jej. Zawsze miała zimne ręce. Przyzwyczaiła się. Miała wrażenie, że chyba są niedotlenione. Kiedy powiedziała o tym pomyśle swojej przyjaciółce, usłyszała, że niedotleniony to ma mózg.

Phoebe spojrzała na swojego jasnowłosego chłopaka, który uśmiechnął się do niej lekko. Nie miała siły, by zrobić to samo. Przez moment też nie wiedziała, czy powinna odwzajemnić uścisk dłoni. Po chwili stwierdziła, że wypada. Ciepło Michaela było przyjemne, ale na dłuższą metę ją męczyło. Nigdy mu tego jednak nie powiedziała.

Ponownie skupiła się na obserwacji, ale tym razem przez przednią szybę. Widziała jak pan Hale już od pewnego czasu szykuje się na wyprzedzanie. Ze względu na beznadziejne warunki pogodowe, wszystkie samochody jechały bardzo wolno, co nie do końca odpowiadało tacie Michaela. Phoebe z uwagą obserwowała jego dalsze poczynania. Zmrużyła oczy, widząc jak auto przekracza dwa białe pasy.

„Podwójna ciągła!”

Serce dziewczyny momentalnie przyśpieszyło. Odruchowo ścisnęła mocniej dłoń Michaela i wbiła mu w skórę paznokcie.

Phoebe lubiła jeździć. Prowadzić też, ale preferowała rolę pasażera. Kierowanie autem wymagało ciągłego skupienia, koncentracji i uwagi, a to nie było dla niej. Nie. Zdecydowanie bardziej wolała, gdy mogła siedzieć z tyłu, czytać, słuchać muzyki i wpatrywać się w przestrzeń za oknem. Pochłaniało ją obserwowanie zewnętrznego świata i rozmyślanie. Uwielbiała patrzeć na niebo, na chmury i słońce. Wtedy zaczynała działać jej wyobraźnia i dziewczyna mogła poddać się fantazjowaniu. Bardzo lubiła również spać podczas jazdy. Długie podróże ją nużyły, dlatego podziwiała kierowców, ludzi, którzy jeżdżąc zarabiali na życie.

Zdenerwowała się, widząc co pan Hale próbuje zrobić. Auto jednak schowało się za pojazdem, który mężczyzna chciał wyprzedzić. Po dosłownie sekundzie, mgła na drodze rozbłysła jasnym światłem reflektorów i Phoebe ujrzała olbrzymiego tira, który przemknął obok nich.

„O bogowie…”

Dziewczyna wstrzymała oddech, gdy zrozumiała, że gdyby pojazd, którym się poruszała, nie wróciłby na swój pas, doszłoby do czołowego zderzenia, a to zapewne skończyłoby się śmiercią. Michael i jego ojciec się tym nie przejęli. Wręcz przeciwnie, mężczyzna dalej przygotowywał się do manewru.

Phoebe odetchnęła głęboko i poprawiła swoje długie, ciemne włosy. Nastolatka pomyślała, co by się stało, gdyby w porę nie udało im się schować. Zginęłaby. Jakże beznadziejna i nieheroiczna byłaby to śmierć. Aż chciało się jej prychnąć. Nie mogła sobie na to pozwolić. Jeśli już miała umierać tak młodo, to chociaż w walce, poświęcając się dla kogoś, lub w imię większej sprawy. Ale nie tak. Nie w wypadku samochodowym. To śmieszne i głupie.

A jednak przerażała ją taka perspektywa. Co by było potem? Jej biedna matka by się załamała. Nie zniosłaby takiego ciosu i pewnie jeszcze by się za wszystko obwiniała. Matki tak mają.

A ona? Ona trafiłaby przed sąd. Co by jej powiedzieli? Chyba na obecną chwilę, nie udało jej się dokonać niczego wzniosłego. Phoebe mogłaby jedynie opowiadać, że ostatnią rzeczą jaką widziała przed śmiercią, były jasne światła. Jak tunele.

Ciemnowłosą przeszedł dreszcz. Ucieszyła się tylko, gdy pomyślała, że chociaż miałaby przy sobie Michaela, którego z całej siły złapałaby za rękę. Jeśli już zginąć, to chociaż z chłopakiem.

Dalej jednak dołowała ją myśl, że mogłaby umrzeć w tak beznadziejny sposób. Dla herosa to wręcz upokarzające.

Wciąż jechali. Ruch na drodze był bardzo duży. Ciemnowłosa powróciła do obserwowania mroku za szybą. Okno było jej barierą. Namiastką bezpieczeństwa, którego tak bardzo pragnęła. Spojrzała przelotnie na Michaela. Często mu zazdrościła. Tego spokoju, stabilizacji, szczęścia i rodziny. Bo nawet jeśli pan Hale faktycznie miał romans, to musiał kochać żonę. Byli ze sobą od tylu lat. Może ją okłamywał, ale nigdy by jej nie zostawił, bo ona i syn byli dla niego wszystkim. Tak przynajmniej podejrzewała, bo nigdy nie funkcjonowała w takiej rodzinie, gdzie jest mama i tata. Nie wiedziała jak to jest. Ale czuła, że wystarczyłby jej chociaż taki fałszywy obraz szczęścia, jaki miała okazję oglądać. Nie posiadała jednak nawet tego.

Wierzyła, że wiążąc się z Michaelem, i jej będzie dane, by wieść takie życie. Kiedyś, pewnie dopiero w dalekiej przyszłości. Ta myśl ją krzepiła.

Auto odbiło zdecydowanie w lewo, rozpoczynając manewr wyprzedzania. Gdy znaleźli się na drugim pasie, Phoebe ujrzała okryty mgłą, wyłaniający się zza zakrętu, dostawczy samochód.

Pierwsza myśl? Dlaczego on jej to zrobił? Dlaczego pozbawił ją szansy? Dlaczego odebrał jej życie? Phoebe nie wiedziała. Chciała znać odpowiedzi na pytania, które pojawiły się w jej głowie, ale była świadoma, że nigdy ich nie uzyska.

Wbrew temu co myślała wcześniej, nie bała się. Była dzielna. Ścisnęła gorącą dłoń Michaela, pragnąc zachować jego ciepło na zawsze. Wpatrywała się w ostatnie światło, jakie dane było jej ujrzeć i wyobrażała sobie, że to światło słońca.

Ona, Phoebe Turner, półbogini, była gotowa, by odejść z tego świata jak prawdziwy heros. Bez strachu, a z pełną akceptacją swojego losu. I tym sposobem zakończyła swoją historię, choć wiedziała, że jest dopiero w połowie rozdziału. Ale świat taki był, a ona miała tego świadomość. Życie kończyło się w najmniej spodziewanym momencie, tak samo jak odcinki seriali. Miała jednak nadzieję, że i jej pisane są słowa „Ciąg dalszy nastąpi.”

Więc zamknęła oczy.

THE END

tagi: Annabelle
Poleć
Poprzedni artykuł
Misja „Delilah” (3)
Następny artykuł
Obrazowo by Eirene

o autorze

adminka

powiązane posty

  • Piankowe Historie: Tajemnica zniknięcia Ruby Harrison (2)
    Bez kategorii

    Piankowe Historie: Tajemnica zniknięcia Ruby Harrison (2)

  • 13 Idealnych prezentów dla fanów Ricka Riordana
    Bez kategorii

    13 Idealnych prezentów dla fanów Ricka Riordana

  • „9 z Dziewięciu Światów” – KONKURS!
    Bez kategorii

    „9 z Dziewięciu Światów” – KONKURS!

Komentarze

  1. Snakix
    23 października 2015 w 17:53

    Jeśli ty nie zamierzasz tego kontynuować to poczujesz co to znaczy kopniak przez internet :) Nie no, a tak na serio. Ja się spodziewam ciągu dalszego. I to szybko!
    Jak czytałam początek (Jakieś dwa pierwsze akapity. Tak na oko licząc.) to miałam wrażenie, że czytam o sobie i swoich porannych jazdach pociągiem. Prawie identycznie. Jeszcze tylko brakowało głosu z głośników ,,Następna stacja Warszawa Żerań,, 😀
    Dobra. Ogarniam się i piszę normalny komentarz.
    Czemu ta dziewczyna się nie odezwała? Powinna zwrócić temu ojcu, że po pierwsze nie można wyprzedzać na podwójnej ciągłej, a po drugie, że to idiotyzm wyprzedzać przy takiej pogodzie i natężeniu ruchu. Ale mężczyźni wiedzą lepiej. Oczywiście. I jak to się kończy? Wypadkiem.
    A właśnie. Dopiero teraz mi się przypomniało. To jest to opowiadanie, o którym mi pisałaś pod prologiem Nielegalnego? Czy to coś innego?
    Poza tym chciałabym się dowiedzieć czegoś więcej o Phoebe. Kim jest jej ojciec, czy jej chłopak wie, że jest herosem i całą resztę.
    Ale tego się dowiem. Z kolejnych części, które szybciutko napiszesz ^^
    Taaa, mówi to osoba, która codziennie piszę i kasuje po zdaniu do pierwszego rozdziału Nielegalnego. W takim tempie to może ciąg dalszy pojawi się za miesiąc.
    Pozdrawiam i życzę duuuuużo weny :)

    Zaloguj się, aby odpowiedzieć
    • ♥Annabelle♥
      26 października 2015 w 16:06

      Nie, do tamtego się wciąż przymierzam 😀 Mówię Ci, mam wątpliwości, bo nie wiem, czy podołam.
      Tsa… Wiem coś o pisaniu jednego rozdziału przez długi czas :p

      Zaloguj się, aby odpowiedzieć
  2. Mino
    23 października 2015 w 18:54

    Super opowiadanie^^ Przez te opowiadanie mam masę pytań. Dlaczego mężczyzna wyprzedzał jak nie widział czy coś jedzie z naprzeciwka? Dlaczego dziewczyna się nie odezwała? Dokąd oni jechali? Czy na pewno umarła? Jest pod koniec nadzieja na „ciąg dalszy nastąpi” 😉 Podoba mi się język jakim piszesz^^ Tak prosto jest mi wszystko zrozumieć, opisy są nie męczące i aż czuć ten klimat :) Życzę weny w dalszym pisaniu. :) I kocham spać^^

    Zaloguj się, aby odpowiedzieć
  3. annabeth01
    24 października 2015 w 12:27

    To jest genialne! Błagam o następną część! Zrobiłaś nadzieję, że Phoebe przeżyje, więc nie możesz jej uśmiercić. Zabraniam Ci!
    A więc czekam na kolejną część, którą niedługo wyślesz. Życzę weny!
    Kocham spać!

    Zaloguj się, aby odpowiedzieć
  4. ♥Annabelle♥
    26 października 2015 w 16:08

    Ale ziomeczki… ._. Ja to napisałam o drugiej w nocy, bo wena, bo poczułam, że muszę, ale nie myślałam o tym, by to kontynuować. Dlatego jest to „THE END.” ._.

    Zaloguj się, aby odpowiedzieć
  5. Isabell22
    26 października 2015 w 20:53

    W pierwszej chwili pomyślałam, że to opowiadanie Jane i że zapomniała napisać numeru części… 😉
    A tak poza tym, to… Ech. To było przygnębiające.
    Jak zwykle, świetnie napisane. Poczułam się tak, jak Phoebe – zmęczona i nieco zniesmaczona faktem, że tak skończyłoby się życie. Rzeczywiście, śmieszna śmierć jak na herosa…
    A sama bohaterka… W sumie mogłoby być więcej o jej historii. Wtedy, gdy mówiła, „że nie udało jej się dokonać niczego wzniosłego”. Ale nie czepiam się, też to znam – wena w nocy, gdy jest się śpiącym…
    Szczerze mówiąc, raczej bym nie kontynuowała. Jest świetnie tak, jak jest. To, że nie jesteśmy pewni, czy umarła, zostawia nutkę ciekawości i tajemnicy.

    Zaloguj się, aby odpowiedzieć

Zostaw komentarz

Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.

Najnowsze posty

  • Pierwszy rozdział Tristan Strong wciąż uderza adminka 4 lutego 2025 NOWOŚĆ, Rick Riordan Przedstawia
  • Poetycko by Quickdroo Quickdroo 21 stycznia 2025 POETYCKO
  • Tristan Strong wciąż uderza – znamy datę premiery! adminka 21 stycznia 2025 Administracyjne
stopka 3

Poznaj wszystkie książki
Ricka Riordana

 
ZOBACZ WSZYSTKIE
stopka 2

Ostatnio wydane

Gniew potrójnej bogini
16 października 2024
ZAMÓW TERAZ
stopka 1

Nadchodzące Premiery

 
Tristan Strong wciąż uderza
11 lutego 2025
DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ

    Najnowsze komentarze

  • stopka 1 – Rick Riordan […] Tristan Strong wciąż uderza 12 lutego 2024 DOWIEDZ SIĘ WIĘCEJ Poleć Poprzedni artykułNowe okładki serii Percy Jackson i Bogowie […]
  • Quickdroo Pierwszy też jest moim ulubionym z tej trójki! Dziękuję za miłe słowa i uwagi, i dobrze widzieć, że dalej tu zaglądasz, hestia ;D
  • hestia149 Pierwszy skradł moje serce najbardziej, ostatni zauroczył swoim rytmem (który, co prawda, mógłby jeszcze być bardziej doprecyzowany - szczególnie trzecia zwrotka), drugi chyba pozostawił najwięcej znaków zapytania. Wszystkie skłoniły do refleksji. Dobrze widzieć, że dalej piszesz, Quickdroo:) hestia149
  • ♥Annabelle♥ To naprawdę miłe wspomnienia. ♥️

Na skróty

  • Galeria
  • Kontakt
  • Książki
  • Opowiadania

Zapisz się do boskiego newslettera

Bądź na bieżąco co nowościami i opowiadaniami jakie  dodajemy w naszym serwisie.!

Please wait...

Thank you for signing up!

Copyright © 2016 by Rick Riordan Blog - Wszelkie prawa zastrzeżone
powered by Mamezi Logo
Ten serwis używa plików cookies - zobacz więcej. Korzystanie z Serwisu bez zmiany ustawień przeglądarki oznacza zgodę na używanie cookie.Rozumiem
Polityka cookies

Necessary Always Enabled