To moje pierwsze opowiadanie więc proszę mówić w komentarzach co było źle
Nie wiem jak długo wytrzymam taki bieg, te piekielne ogary depczą mi po piętach. W chwili gdy odwracam się by zobaczyć gdzie są, pierwszy z nich wyłania się zza drzew. Jest wielkości samochodu.Bez zastanowienia wyciągam łuk i strzelam. Strzała z grotem z niebiańskiego spiżu trafiła go dokładnie w oko, zamieniając go w wielką stertę kłaków. Tuż po tym wybiegło na mnie 5 pozostałych bestii. Tym razem używam strzały typu hydra. Linki oplotły potwory i zrobiły z nich wielką paczkę miotających się stworów. Stały się łatwym celem i po kilku sekundach stały się tym samym co ich poprzednicy. Odetchnąłem z ulgą, na razie dadzą mi spokój. Poszukam jakiegoś miejsca żeby odpocząć. Wokół mnie był tylko las, ale po 10 minutach szukania udało mi się znaleźć grotę na tyle szeroką żeby można było rozłożyć tam namiot. Po zapaleniu ogniska i rozbicia obozowiska wyjąłem z mojej torby kanapkę z szynką. Zjadłem ją z apetytem, bo byłem głodny jak wilk. Ponieważ było późno a wiedziałem że potwory są silniejsze w nocy poszedłem spać.
Rano obudziło mnie głośne sapanie. Wstałem a kiedy wyszedłem żeby się rozejrzeć i zauważyłem 3-metrowego cyklopa ubranego w łachmany i uzbrojonego w wielką maczugę nabijaną ćwiekami. Zobaczyłem też powód sapania- ogr gonił 14-letniego chłopaka. Był ubrany w moro tak jak ja, ale nałożył na to napierśnik z brązu i hełm. Miał bladą cerę, czarne włosy i niebieskie oczy W rękach trzymał 2 miecze. Potwór prawie go dogonił więc wrzasnąłem „Ej ty!!!”. Kiedy stwór się odwrócił, chłopak chlaną go po tyłach kolan. Cyklop rykną z bólu a wtedy ja strzeliłem mu strzałą wybuchającą do gardła. Usłyszałem głuchy wybuch i otwór zamienił się w pył, po nim została tylko maczuga i łachmany.
-Cześć, dzięki za pomoc z tym cyklopem-powiedział
-Nie ma za co, a jak masz na imię?-zapytałem
-Jestem Kevin, syn Hermesa a ty?-odpowiedział
-Ja jestem Jake, syn Artemidy-powiedziałem
-Ha Ha Ha! Dobry dowcip a poważnie?-powiedział rozbawionym tonem
-Czy ja wyglądam na kogoś który często żartuje?-powiedziałem zimno
Wiem ,że nie. Mam ciemnozielone oczy, i bliznę na lewym policzku-ślad po piekielnym ogarze. Jestem opalony i mam ciemnobrązowe włosy.
-N n nie-wyjąkał Kevin
-No to dobrze ,że sobie to wyjaśniliśmy-odpowiedziałem
-Słuchaj, wiesz gdzie jest Obóz Herosów?-zapytał zmieniając temat
– Do Long Island około dnia drogi-odpowiedziałem
-To choćmy!-powiedział
-Zaraz, muszę spakować obozowisko-
Po kilku minutach wyszedłem z plecakiem na ramieniu
-Choćmy- powiedziałem
Po drodze rozmawialiśmy i dowiedziałem się ,że Kevin uciekł z domu w wieku 12 lat, ponieważ rodzina go nie chciała. Wcześniej mieszkał w Little Rock w stanie Arkansas. Z kolei ja opowiedziałem mu ,że mieszkałem z kolei w Salem w stanie Oregon. Wychowałem się w tamtejszych lasach.
-Artemida mi pomogła -powiedziałem- dała mi ten łuk. Podobne łuki mają jej Łowczynie. Dodatkowo zwierzęta opiekowały się mną. Kiedy miałem 14 lat mama kazała mi wyruszyć na Long Island. Powiedziała ,że tam znajdę schronienie.
-A ile masz lat?- spytał mnie Kevin
-Szesnaście-odpowiedziałem
-Czyli podróżujesz już 2 lata-podsumował
Przytaktnąłem i nagle krzyknąłem ”Uwaga!” i odepchnąłem Kevina w bok
-Koleś o co ci…O bogowie!-wrzasnął
Ponieważ 20 metrów od nas stał smok. Miał 10 metrów długości i rdzawe łuski. Nie miał skrzydeł ale wyglądał ,że bardzo szybko biega. Kiedy Kevin krzyknął odwrócił się i rzygnął w naszą stronę ogniem. Odskoczyliśmy w ostatniej chwili.
-Odwrócę jego uwagę a ty zaatakuj go z drugiej strony!-powiediałem
Kiwną głową i pobiegł w lewo, a ja w prawo. Zacząłem strzelać do niego z łuku. Pierwsza strzała trafia go w oko, druga w lewą przedną łapę, a pozostałe trafiy go w tors. Potwór ryknął z bólu i zaczął biec w moją stronę. Oczy zrobiły się czerwone ze wściekłości. Wtedy zaatakował go Kevin. Zaczął go ciąć dwoma mieczami na raz. Kiedy smok podniósł obie łapy aby zmiarżyć Kevina, strzeliłem mu strzałę wybuchającą w pierś. Po smoku został tylko 30-centymetrowy kieł.
-Uf, jeeszcze raz dzięki-powiedział Kevin
-Nie ma za co-odpowiedziałem
Ale coś przykuło moją uwagę.Pod sosną na którym migotało runo jakby ze złota drzemał smok podobnej wielkości ale był fioletowy.W tle było widać greckie świątynie, stajnie i różnorodne domki letnie.
-Obóz Herosów-powiedziałem-Miejsce do którego miałem dojść od 2 lat
Zauważyłem ,że w naszą stronę idzie około 10 nastolatków. Wszyscy byli ubrani w greckie zbroje i byli uzbrojeni we włócznie i miecze. Z przodu szła dziewczyna ubrana w czerwoną zbroję i hełm w kształcie głowy dzika. Spojrzała na mnie tak jakby myślała jak mnie zabić.Znam to spojrzenie.
-Witajcie.Mam na imię Clarisse-powiedziała-Chodźcie za mną, poznacie Chejrona, dyrektora obozu-
Kiedy szliśmy w stronę Wielkiego Domu, jak Clarisse nazwała farmę przed nami, zauważyłem co robią obozowicze. Niektórzy ćwiczyli szermierkę na arenie, strzelali z łuków, latali na pegazach, wspiali się na ściackę z której wypływała lawa i grali w siatkówkę . Kiedy weszliśmy do Wielkiego Domu, Chejron na nas czekał. Był centaurem:od pasa w górę był facetem po 40, od pasa w dół białym ogierem.
-Witajcie.Jestem Chejron, dyrektor obozu-powiedział
-Jestem Jake, syn Artemidy-powiedziałem
Wszyscy zaczeli szeptać.
-Jake’u nie można ,mówić ,że jest synem Pani Łowów-powiedział Chejron surowym tonem-Artemida przysięgła wieczne dziewictwo i nie może mieć dzieci
Wtedy nad moją głową pojawił się jakby hologram: srebrny łuk
„Strzała z grotem z niebiańskiego spiżu trafiła go dokładnie w oko” -powinno być trafia, tak wynika z kontekstu, bo wcześniej używałaś czasu teraźniejszego
„Linki oplotły potwory i zrobiły z nich wielką paczkę miotających się stworów.” -nie wiem o co chodzi z paczką, lepiej zamiast „stwory”, byłoby użyć synonim „bestie”
” Stały się łatwym celem i po kilku sekundach stały się tym samym co ich poprzednicy”- powtórzenie, moja propozycja: „Stały się łatwym celem i po kilku sekundach podzieliły los swoich poprzedników”
„po rozbicia obozowiska „-po rozbiciu
„Ponieważ było późno a wiedziałem że potwory są silniejsze w nocy poszedłem spać.”- moje ulubione zdanie, jedno zaprzecza drugiemu, zdaje sobie sprawę, że potwory nocą przybierają na sile, to idzie sobie spać, super
„Wstałem a kiedy wyszedłem żeby się rozejrzeć i zauważyłem 3-metrowego cyklopa ubranego w łachmany i uzbrojonego w wielką maczugę nabijaną ćwiekami. „- po co to pierwsze „i”, zamiast tego, powinien tam być przecinek
„Kiedy stwór się odwrócił, chłopak chlaną go po tyłach kolan”- chlaną, nie wiem co to jest, ale rodzaj męski i trzecia osoba sugerują formę chlasnął (myślę, że o to ci chodziło)
„Czy ja wyglądam na kogoś który często żartuje?”- „Czy ja wyglądam na kogoś, kto często żartuje?”
Choćmy- co to jest? Chodźmy, chodźmy, chodźmy
„Z kolei ja opowiedziałem mu ,że mieszkałem z kolei w Salem w stanie Oregon”- po co to drugie „z kolei”? Po co w ogóle to „z kolei”?
„Nie miał skrzydeł ale wyglądał ,że bardzo szybko biega”- „wyglądało na to”
Kiwną głową- kiwnął
„Oczy zrobiły się czerwone ze wściekłości”- oczy jemu zrobiły się, bo nie wiem, komu się te oczy zrobiły
na raz- bogowie, naraz, naraz, naraz, jeśli coś robi się jednocześnie to ma być – naraz
zmiarżyć- zmiażdżyć
strzałę wybuchającą w pierś- wybuchającą strzałę, bo tak to brzmi to, jakby to pierś, odblokowywała tę strzałę, uaktywniała ją
„Pod sosną na którym migotało runo jakby ze złota drzemał smok podobnej wielkości ale był fioletowy”- na której, zamiast jakby- jak
„Miejsce do którego miałem dojść od 2 lat” – szedłem i lepiej napisać dwóch, żeby nie było niedomówień
„Spojrzała na mnie tak jakby myślała jak mnie zabić”- jakby chciała mnie zabić, nie czyta w myślach
wspiali się na ściackę- wspinali się na ściankę
Jestem Jake, syn Artemidy-powiedziałem- mogłaś zastąpić „powiedziałem”- przedstawiłem się, bo już wcześniej użyłaś tego zwrotu
Jake’u- to imię jest nieodmienne! Jake albo Jake’a, żadne Jake’u
„Jake’u nie można ,mówić ,że jest synem Pani Łowów”- Jake nie można ,mówić ,że jest się synem Pani Łowów
Wtedy nad moją głową pojawił się jakby hologram- bez jakby, to jest zbędne
Myślę, że akcja pędzi, a dialogi też nie są na wyszukanym poziomie. To przedstawianie się, dla mnie wygląda tak: „Uratowałeś mi życie, dzięki, to jeszcze powiedz jak się nazywasz”, bo to w tamtej chwili było najważniejsze.
Poza tym wszystko OK, mylisz czasy, interpunkcja słabo, ale to mi w ogóle nie przeszkadza. Opowiadanie wydaje się ciekawe, pisz dalej, tylko staraj się nie popełnić takich głupich błędów, jeśli chodzi o rodzaj czy czas.
Teraz jeszcze raz przeczytałam mój komentarz i może trochę za bardzo się czepiam, ale tu naprawdę chodzi o pojedyncze słowa, dużo miejsca zajmuje samo cytowanie. Nie zniechęcaj się przez to, chcę pomóc, a twoje opowiadanie wydaje się ciekawe. Pisz dalej.
Nico wypisała błędy (Bosz, dziewczyno, że napisałaś to wszystko… szacun). A ja zajmę się fabułą 😀
No dobra, więc Jake (lubię te imię xD) to dzieciak kochanej Artemis. Spoko, tylko… musisz pogłówkować i sensownie wymyśleć jakim cudem. Sorry, ale nie wydaje mi się, żeby czuła do jakiegoś mężczyzny miłość lub porządanie, to urodzona feministka.
Jake, mimo genialnego imienia, jest średnio postacią. To narracja pierwszoosobowa – więcej uczuć, a tym bardziej przemy§leń. To dzięki nim poznajemy bohatera i jego sposób patrzenia na świat. No i nadaj mu jakąś cechę, która go wyróżni, coś co sprawi, że człowiek sam się uśmieje z logiki bohatera… . Niech będzie wredny lub może ironiczny? Albo niech będzie zawsze myślał do przodu, planował. I polecam nadać Kevinowi też jakąś cechę, ale nie może być ona taka dostrzegalna jak Jake’a, bo charakter Kevina go przysłoni – dopiero zaczynasz, nie wiadomo czy dasz radę poprowadzić dwa charakterystyczne osoby, aby główna nie zeszła na drugi plan.
I postaraj się nie strzelać zbytnio Mary Sue. Niech ma jakąś wadę.
Plus za reakcję Chejrona i Obozowiczy – tak właśnie by się zachowali.
I podkreślam: PRZEMYŚLENIA. Bez nich akcja pędzi ;-;
Ale tak to jest niee, pamiętaj: nie chcemy cię zniechęcać, wręcz przeciwnie – aż miło jest patrzeć jak ktoś wyrabia sobie styl 😉
PS. Polecam podpisywać pracę – nie ma tagów, a lepiej jest wiedzieć, kto to autor.
Głupi telefon:
*pożądanie
*nieźle, nie nee
I liczby piszemy słownie!
Dziewczyno?!? Jestem chłopakiem!!!
Ale dzięki za rady
Wybacz, z góry założyłam, że to tekst dziewczyny, bo tutaj dziewczyny stanowią większość. Będę pamiętać na przyszłość.
Te dziewczyno ,, Bosz, dziewczyno, że napisałaś” było do Nico xD Ale… i tak nie wiedziałam, że jesteś chłopakiem o.O Zazwyczaj tu pojawiają się dziewczyny ;* Ale to fajnie, że wreszcie doszedł nowy chłopak 😀
Nie rozumiem zabiegu, który zastosowałeś. O ile dobrze wiem, spotkanie Jake’a i Kevina opisałeś już w poprzedniej części, więc nie wiem co ten fragment ponownie tutaj robi, zwłaszcza w niepoprawionej wersji.
Błędy zostały już wypisane, więc dodam tylko kilka rzeczy od siebie.
– przed znakami interpunkcyjnymi nie stawiamy spacji,
– uważaj na literówki,
– przeskakujesz między czasami, zapewne chciałeś pisać w teraźniejszym, ale podczas pisania automatycznie przeskakujesz na przeszły. Też tak miałam, dlatego często musiała sprawdzać tekst i poprawiać czasowniki. Tobie też radzę często sprawdzać swój tekst,
– wczuj się w bohatera i opisuj jego emocje, na pewno poczuł coś, kiedy wielki, ziejący ogniem smok go zaatakował.
Na razie to chyba na tyle.
Dzięki PassAuf przez przypadek wysłałem pierwszą część razem z drugą
Nie atakuję cię, nie odbierz tego jako atak, ale mimo fajnego pomysłu, jego wykonanie leży.
Akcja pędzi, Kevin, postać drugoplanowa, wydaje się ciekawsza od głównego bohatera. Ich poznanie się, to też dramat. Nie będę wypisywała ci błędów, już wypisali ci je inni.
Temat ciekawy, ale włóż w to więcej uczucia, nadaj tym bohaterom jakieś unikatowe cechy, w ogóle nadaj im jakiekolwiek cechy, wady, zalety, żeby nie byli tacy mdli.
Poza tym, nie mam większych zastrzeżeń, może do czasów i odmiany imienia.
Pisz dalej, to twoje pierwsze opowiadanie mogą być niedociągnięcia, nawet nie przejmuj się tym komentarzem, bo ja żadnym autorytetem w kwestii pisania nie jestem. Wypisałam ci to, co mi się nie podoba.