Percy Jackson – dwa światy (2)

To jest dzień – pomyślałem. Zostałem połknięty przez przerośniętego krokodyla, wypiłem pół litra bagiennej wody, zostałem prawie przerobiony na burgery przez jakiegoś nieznanego chłopaka, A mogłem się uczyć się o serowych demonach. Sam się zastanawiałem co było by lepsze. Po krótkim namyślę w łodzi prowadzonej przez Świra z powrotem na Brooklin, zdecydowałem, że wole już te serowe demony, to przynajmniej znam. Tylko co zrobić z tym dziwnym chłopakiem i jego mocami. Zwłaszcza, że mówił tak dziwnie, Kronos, Ares, Tartar, Heros, Niebiański spiż- co to do cholery jest niebiańskie spiż. Sprawdzę w bibliotece jak wrócę. Tak muszę się dowiedzieć, problem w tym, że żaden z moich uczniów w Domu Brooklińskim nie może o tym wiedzieć- przerażą się. Jeszcze nie, może później im powiem.

Ciekawe co powie Sadie o tym wszystkim, pewnie nie uwierzy, ale trzeba ją jakoś przekonać. To będzie ciekawe wyzwanie.

Wysiadłem z łodzi przy basenie, Świr odleciał z prędkością małego odrzutowca. Krokodylka umieścił w basenie z Filipem macedońskim niech się zaprzyjaźnią, a sam się skierowałem w stronę biblioteki. Trzeba pogrzebać trochę w książkach o tym wszystkim, ale co najważniejsze dowiedzieć się po co ktoś wysłał tego potwora, bo jakoś nie wieże, że to był przypadek. W moim życiu już nie ma przypadków, odkąd kilku Starożytnych bogów próbuje mnie zabić.

W bibliotece na szczęście nikogo nie było, mogłem spokojnie poszukać odpowiedniej książki. Jak na mojego pecha znalazłem ją na najwyższej półce. Omiotłem bibliotekę wzrokiem poszukując drabiny, – ach tak jest. Leżała w kącie, zabrałam ją i podstawiłem do półki by zdjąć książkę. Chwilkę później siedziałem przy biurku z nią, wertują kartki. Książka miła tytuł „Mitologia Gracka – bogowie, mity, potwory,” super tytuł- pomyślałem. Ciekawe co taka książka robi u nas, ale tu są różne dziwactwa, więc tu pasuję.

Znalazłem odpowiednie teksty. Zacząłem czytać.

Kronos– Uchodził za syna Uranosa i Gai. Na namową matki wraz z rodzeństwem zabił swojego ojca Uranosa. Jego żoną była jedna z tytanid Reja. Z ich związku urodziło się sześcioro dzieci (Demeter, Hestia, Hera, Hades, Posejdon i Zeus), ale ponieważ przepowiedziano mu, że jedno z dzieci pozbawi go władzy połykał je zaraz po urodzeniu. Rei udało się uratować najmłodszego, Zeusa, podając Kronosowi kamień owinięty w pieluszki. Zeus gdy dorósł zmierzył się z ojcem – środek wymiotny spowodował, że Kronos zwrócił połknięte wcześniej swoje dzieci. Zeus wraz ze swym rodzeństwem postanowili ukarać ojca – w wyniku wojny tytanów Kronos został pokonany i strącony do Tartaru.

– Super gość- pomyślałem, nie tylko, że zabił ojca to jeszcze połykał swoje dzieci. Ten to miał narąbane. Dobra czytamy dalej.

Ares– bóg wojny, syn Zeusa i Hery. Jego odpowiednikiem w mitologi rzymskiej jest Mars. Jeden z dwunastu bogów olimpijskich. Symbolami Aresa są: w Grecji – miecz, zbroja i tarcza, w Rzymie – włócznia, zbroja i tarcza. Jego zwierzętami są: pies, jastrząb, koń, wilk i sęp. Cechą charakterystyczną Aresa jest to, że kocha wojnę „brudną”, niesprawiedliwą. Związek między Aresem i Afrodytą był powszechnie znany na Olimpie. Żona Hefajstosa została przyłapana na zdradzie przez boga Heliosa, który doniósł o tym mężowi bogini.

– No super kolejny psychopata i jeszcze przyprawia komuś rogi. A już myślałem, że moi bogowie mają coś nie teges. Trzeba przyznać, że inni mają gorzej.

Tartar– najmroczniejsza i najniższa część krainy podziemia, w której przebywały dusze skazanych na wieczne cierpienie. Był to region zarezerwowany dla tych, których z powodu zbrodni po śmierci skazano na wieczne męki, takich jak Tantal. Odradzają się tam wszystkie potwory.

– No genialnie super miejsce na wycieczkę. Potwory i męki jakby tego było mało.

Heros– postać zrodzona ze związku człowieka i boga. Herosi mieli nadzwyczajne zdolności, jak wielka siła, spryt lub inne przymioty. Byli dowodem przenikania się świata bogów i ludzi. Według greckich wierzeń bogowie często przybywali na ziemię i ingerowali w sprawy ludzi. Zdarzało się, że mieszkańcy Olimpu zakochiwali się w śmiertelniczkach, a te wydawały na świat obdarzone boskimi zdolnościami dzieci. Wyrastały one na bohaterów zwanych herosami.

– Ej to nie możliwe, czyżby ten chłopak mógł być pół bogiem, takie coś nie istnieje, chyba że – nie takie coś nie może być prawdą. Dziwne i pokręcone. Zważając co on potrafił zrobić z tą wodą i ten dziwny huragan wokół jego, to już wszystko jest możliwe pomyślałem.

Niebiański spiż– metal wydobywany na Olimpie, z którego produkuje się bron do zabijania potworów. Powiada się, że ten metal świeci niebieskim światłem.

– Dobra to dopiero dziwne.

Po przeczytaniu ostatniego tekstu zastanawiałem się czyj świat jej bardziej pokręcony, mój czy tego chłopaka. Ale doszedłem do wniosku, że oba. A teraz dla zabawy chcą się połączyć, by uprzykrzyć mi i tak ciężkie życie. Czy ja muszę mieć takiego pecha, nie wystarczą mi już Bogowie Egipscy i ich pokręcone stworki, to jeszcze Bogowie Grecy muszą się wmieszać. No super tego mi jeszcze brakuję do szczęścia. I jak tu nie dostać bólu głowy. Zamknąłem książkę i zabrałem ją do swojego pokoju. Może się przydać więc niech będzie pod ręka- jak to się mawia.

Idąc korytarzem natknąłem się wreszcie na moją siostrę Sadie i pozostałych uczniów szkoły Brooklińskiej.

Ej jak tam serowe demony – zapytałem siostrę?

Jednocześnie fajne i obrzydliwe i nie wiem co w tym jest lepsze – opowiedziała. A ty jak spędziłeś ten dzień?

Nie uwierzysz jak ci powiem – zagadnąłem do niej

Po minie poznaję, że był to ciekawy dzień – stwierdziła

Taki fajny – popatrzyłem na nią z pode łba, że aż mnie głowa rozbolała.

To opowiadaj – zaciekawiłeś mnie

Nie tutaj – odpowiedziałem, po kolacji przyjdź do mnie wszystko ci powiem.

Bardzo ciekawe – zaintrygowałeś mnie, co jest takiego ważnego , czy dziwnego, że nie chcesz teraz pogadać.

Sadie zobaczysz, a teraz przepraszam idę się wykąpać i przebrać cuchnę bagnem i krokodylem. Pa do kolacji. Zostawiłem siostrę na korytarzu z otwartą buzią ze zdziwienia.