Alex (3)

-Już za cztery miesiące będę ojcem- jesteśmy w kawiarni.

Takiej ładnej, małej ale przestrzennej. Uśmiecham się do przyjaciela.

-To dziewczynka- mówi uradowany.

Annabeth wraca z toalety. -Och niech to już się skończy- jęczy, ale śmieje się przy tym więc nie mogę uznać że ta dolegliwość sprawia jej aż taki duży

zawód.

Leo bawi się komórką. Ma nową, zafundowałem mu ją, ponieważ starą rozkręcił na części pierwsze.

-Jak dacie jej na imię?- pyta moja dziewczyna pochłonięta tematem pieluch, noworodków i zapachu kupy.

-Myśleliśmy nad Arweną- mówi nieśmiało Annabeth.

-To oryginalne imię- stwierdzam. Tess trąca mnie łokciem. W końcu przynoszą nasze zamówienia. Czuję się dziwnie będąc obsługiwanym. Zwykle to

ja obsługuję innych.

-Mam tylko nadzieję że nie odpadną ci jaja- zwraca się Leo do Percy’ego. On rzuca w niego czekoladową kulką. Po chwili nasz stół wygląda jak

pobojowisko.

-Trzeba będzie zostawić naprawdę duży napiwek- stwierdza Tess. Już nie jest na mnie zła. Chyba podobnie jak ja uznała swoje zachowanie za

irracjonalne. Albo po prostu zapomniała, że była na mnie zła. Czasem jej się to zdarza. Nie potrafi chować urazy. To duża zaleta.

-Leo ma nową dziewczynę- informuję. Wszyscy zwracają się w stronę mojego przyjaciela, który wcale nie jest speszony tym nagłym

zainteresowaniem swoją osobą.

-Alex, to jak by to ująć…- zaczyna robiąc nastrój.  -Kobieta mojego życia- kończy. Wybucham śmiechem ale zaraz się opanowuję.

-Fakt jest ładna- mówię, ale widząc spojrzenie Tessy skulam się w sobie. Jaki ja jestem niedelikatny. Na wszelki wypadek nie będę patrzył jej w oczy.

-Ładna? Czy jest ładna? Jest idealna- Leon zaczyna podawać nam jej szczegółowy opis. Annabeth jest szczęśliwa, że na razie zeszli z tematu jej

dziecka i może porozmawiać o czymś niedotyczącym przyszłego macierzyństwa.

Po chwili nie mogę już słuchać wywodów przyjaciela. Wstaję i pod pretekstem wyjścia do toalety opuszczam grupę. Nie wiem co dziewczyny robią w

kiblu tak długo, ale jeśli facet jest długo w kiblu to chodzi tylko o jedno.  Najprawdopodobniej pali.

Zaspokajam w spokoju mój głód nikotynowy. Wraz z wiekiem doszły wszelakie uzależnienia. Ominęła mnie kleptomania, alkoholizm, lekozależność.

Nie palę też jakoś szczególnie często ale od czasu do czasu nie mogę sobie odmówić jednego czy dwóch papierosów. No i kawa. Tess mówi że mam z

tym poważny problem, chociaż sama wypija dwa kubki na start dnia. Nie uważam, żeby picie kawy było uzależniające, po prostu tak na pobudkę.

Kiedy wypalam dwa papierosy, biorę gumę i wracam do reszty.

A to zaskoczenie. Leo nadal relacjonuje przebieg jego randki z Alex.

-Mówię wam cud, nie dziewczyna- stwierdza na koniec.

-Może ją kiedyś do nas zaprosisz? -proponuję. -Tylko będziesz musiał posprzątać- dodaję złośliwie. Mój przyjaciel nie podchwytuje ironii.

-Dla niej mogę posprzątać Stajnie Augiasza- wyznaje robiąc maślane oczy.

-Ktoś już to zrobił za ciebie- wtrąca Percy i puszcza mi oko. Tak pamiętam, pamiętam. Przecież byłem wtedy z nim i Annabeth.

-Jak już późno -zauważa córka Ateny.

-Nie jesteśmy już dziećmi- zauważa Percy. -Nie obowiązuje nas godzina policyjna- dodaje, ale jego żona jest nieugięta i wyciąga go do domu.

Reszta też się rozchodzi. Zostaję z Tessą sam. Patrzymy na siebie ale żadno z nas nic nie mówi. Po prostu napawamy się widokiem siebie nawzajem.

 ……………………………………………………………………………………………………..

To miałbyć kolejny rozdział, ale że ten był krótki to dodaje od razu ten

……………………………………………………………………………………………………………

Spotykam na mieście koleżankę mojej dziewczyny. Alex wygląda cudownie, powstrzymuję się żeby na nią nie patrzeć. To znaczy na ciało, utrzymuję

kontakt wzrokowy.

-Nick, jak miło cię widzieć- mówi.

Wcale nie jest nieśmiała. I zapamiętała moje imię. To nie zdarza się szczególnie często. Zazwyczaj ludzie mnie nie kojarzą, nawet jeśli się im

przedstawiałem po dwa, trzy razy.

-Hej, Alex, małe zakupy co?- zagaduję.

Dziewczyna uśmiecha się promiennie, jakby napawała się moim widokiem. Chcę ją wyminąć ale zastępuje mi drogę.

-Grają nowy film z Johnym Deppem- mówi niby niewinnie. -Nie mam z kim się wybrać- dodaje.

Czy ona mnie podrywa? Na pewno mi się wydaje. Nie w tym świecie. Ponosi cię wyobraźnie, Nick.

-Zaproś Leona- proponuję. Widzę że moja odpowiedź jej nie usatysfakcjonowała. -A ja wezmę Tess- dodaję. Trochę się rozwesela, ale chyba wolałaby

pójść ze mną sama.

-Zgoda, to świetny pomysł- mówi. Ustalamy godzinę i oboje rozchodzimy się w swoje strony.

………………………………………………………………….

Film mnie nie powalił. Chyba liczyłem bardziej na kontynuację Piratów z Karaibów. Nie wiem czy ktokolwiek na świecie podziela moje zdanie ale Johny Depp nie powinien

występować w dramatach ani filmach psychologicznych. Nie, kiedy ciągle wyobrażasz sobie, że wyrosną mu dredy i zacznie rozprawiać o rumie. Tess też nie była zachwycona.

Ona woli albo filmy akcji albo komedie. Nie dla nas takie kino.

Po filmie udajemy się do tej samej kafejki w której dwa dni temu widzieliśmy się z Percym i Annabeth. Opowiadamy Alex o naszych przyjaciołach.

No głównie to Leon mówi, czasami Tess coś dodaje. Ja jestem małomówny, można nawet uznać mnie za milczka.

-Będą mieli dziecko- czuli się Alex. Jest zachwycona, chociaż to przecież taka normalna rzecz. Kochają się, są po ślubie, myślą o założeniu rodziny,

zakładają rodzinę. Sam się do siebie uśmiecham, bo moim przyjaciołom się tak udało. Naprawdę mieli ciężkie życie, teraz powinni cieszyć się w końcu

upragnionym spokojem.

-Jak byś nazwał swoją córkę Nico? -pyta mnie Alex.

Wyprostowuję się. Skąd ona zna moje imię? To znaczy stare imię, trzy lata temu przemianowałem się w urzędzie.

-Skąd wiesz jak się nazywałem? -pytam dziewczynę.

Peszy się ale zaraz się rozpromienia. -Leo mi powiedział- odpowiada pewnie.

Patrzę na przyjaciela, który główkuje czy mówił o tym swojej dziewczynie. Czy rozmawiał z nią kiedykolwiek o mnie. Potem stwierdziwszy, że

przecież Alex na pewno mówi prawdę znowu wpatruje się w swojego ”anioła”.

-Mów mi Nick- informuję ją. -A co do pytania. Nigdy nie zastanawiałem się nad imieniem dla dziecka- mówię. Nigdy nawet nie zastanawiałem się

nad założeniem rodziny. Może jakby Tess chciała.

-Chyba nazwałbym córkę Bianca- stwierdzam po chwili.

-Dlaczego tak?- dopytuje się Alex. Boże jaka ona jest wścibska.

-Bo tak nazywała się jego siostra- ratuje mnie Tessa. -A poza tym to ładne imię- stwierdza moja dziewczyna i uśmiecha się do mnie.

Bezgłośnie mówię: ” dziękuję” i dalej ciągniemy niezobowiązującą rozmowę. Leon mówi, Alex słucha, Tessa przytakuje, a ja się nudzę.  Potem się

rozchodzimy. Ja idę z Tessą, Leo z Alex.

-Dzięki za to, że jej to wytłumaczyłaś- dziękuję mojej dziewczynie. Ona uśmiecha się do mnie i całuje mnie. Jak w ogóle mogłem kiedykolwiek

myśleć o kimkolwiek innym. Przecież przede mną stoi kobieta mojego życia. Moja Lady. Obejmuję ją. Lubię ją przytulać. Czuję się wtedy tak pewnie.

Nigdy nie dałbym jej skrzywdzić. Ha, ona sama nigdy nie pozwoliłaby nikomu siebie skrzywdzić.

Inna para zatrzymuje się w tanim motelu. Piękna dziewczyna i niezbyt urodziwy chłopak. Zaciągnął ją tutaj. Całuje ją po jej smukłej szyi. Jest tak

cudownie. Ona jest cudowna.

-Och Alex, Alex- mówi jej czule do ucha. Patrzy prosto w jej oczy. Jej piękne, karmelowe oczy. -Wiesz co ja ci dzisiaj będę robił- pyta konspiracyjnie

wskazując na łóżko.

Dziewczyna podąża za jego wzrokiem. Uśmiecha się słodko do swojego chłopaka. Jej wiśniowy błyszczyk pozostaje na jego spragnionych pieszczot

ustach.

-Tak wiem- mówi cicho i zalotnie. Wie jak uwodzić. Jest uwodzicielką. -Nic- szepcze czule. I wtedy przebija paznokciami jego gardło.

Kiedy wróciłem nie było Leona. Stary pryk. Biedna Alex, zajeździ ją na śmierć. Kładę się na łóżku i patrzę w sufit. Co mnie tak niepokoi w tej

dziewczynie? Chyba się nie zakochałem? Jak bym mógł? Przecież mam Tess. Na pewno nie chodzi o to. Alex jest… Jest inna.

NickandTess