Skin to bone (6)

Ostatnia część i jednocześnie wstęp do nowego opowiadania. Znów nikomu nie dedykowana. Zakończone o równo 01:10.

Dziecię krew z krwi Tanatosa na świat nieprawnie zrodzone,

Pogrąży bogów w straszliwej trwodze,

Bo dziecię z dzieci Śmierci światem może zawładnąć,

A zagadki jego nikt nigdy nie odgadnąć…

Wyrocznia wypowiedziała te słowa trzy tysiące lat wcześniej.

A spełniły się osiem miesięcy temu.

Choć nikt tego nie wiedział.

Nikt, oprócz Starek i Eris, która czekała na taką chwilę.

Nie mogła jej przepuścić.

Jake miał dwadzieścia lat, Invenit dziewiętnaście. Oboje byli na studiach.

Mieli zamiar się pobrać w najbiższym czasie.

Invenit spodziewała się dziecka.

Merses promieniał z dumy.

Byli wtedy na pożegnalnej uczcie na ich cześć.

Wszyscy byli niezwykle szczęśliwi, zwłaszcza przyszli rodzice.

I akurat ten moment wybrał sobie ojciec Invenit, by ją uznać.

Wszyscy zastygli w zdumieniu.

Oszołomieniu.

Strach zmienił się w potępienie.

Złość.

Mers przytulił ukochaną, cicho ją pocieszając.

Niebo oszalało.

Morze wystąpilo z brzegów.

Ziemia rozwarła się, zaczynając strzelać ogniem.

A jeden z piorunów trafił w syna Tanatosa, zabijając go na miejscu.

Słowa starożytnej klątwy brzmiały w uszach wszystkich obecnych.

Nad głową Dziewczyny nikł hologram w kształcie czanych nożyc.

Symbol Tanatosa.

Mers i In byli rodzeństwem.

I spodziewali się dziecka.

Dziecka, które mogło zniszczyć świat.

Mnie.

Mam nadzieję, że się podobało J Chciałabym podziękować wszystkim czytającym. Tylko dzięki Wam udało mi się dobrnąć do końca J

Chciałabym zadedykować tę część Persesowi… Ale nie wiem, czy jest na to dość dobra. I zbyt… nieetyczna? Więc, jeśli choć trochę Ci się spodobała, to dedykacja jest dla Ciebie. Jeśli nie…. To nie traktuj jej jako obrazę.

Bog