Serce nie sługa…

To jedno częściówka!!!! Za błędy (jeśli będą (chociaż tego nie wiem)) przepraszam ale jestem dyslektyczką.

Dla Meli, Boginki, Pallas Ateny, annabeth1999, Nożownika7, Eirene, Selene, Io, Sog, Myksy, Fox18 i ADMINKI!!!!

Siedziałam na ławce w obozie, patrząc zapuchniętymi od płaczu oczami jak obozowicze walczą o sztandar. Na chwilę zamknęłam oczy i przypomniałam sobie jak się poznaliśmy. Spotkaliśmy się w tym miejscu…

Pamiętam jak tu przyszłam cztery lata temu. Siedziałam przy stole Afrodyty patrząc jak ćwiczysz. Nagle do mnie podszedłeś i spytałeś czy z wami powalczę:

– Hej, jestem Luke- uśmiechnął się do mnie chłopiec- chcesz się z nami pobić?

– Tak…- odpowiedziałam niepewnie- Jestem Silena…

Podałyśmy sobie ręce, a później bawiłam się z wami. Czułam się dziwnie patrząc na dzieci ćwiczące wraz z nami, ale ty mi pomogłeś . Zaprzyjaźniliśmy się. Ty mnie ciągle oszukiwałeś… A ja jak głupia nie zauważałam tego. Czemu właśnie mnie poznałeś? Czemu właśnie ja muszę byś ZDRAJCĄ?  W końcu pokłóciliśmy się. Nie pamiętam o co poszło… Pewnie o Charlesa. Staram się o tym nie myśleć lecz nie przestanę pamiętać o tym jak mnie ciągle oszukujesz. Powinnam w końcu wszystkim o tym powiedzieć? Chyba tak…

Otwieram oczy i widzę jak przysiadasz się do mnie. Wyglądasz inaczej. Masz złote oczy. W ręce trzymasz małą paczuszkę. Pewnie prezent dla mnie. Na środku dużymi literami piszę: PRZEPRASZAM CIĘ. Dajesz mi to, a w środku leży mały łańcuszek. Każdy uznał by to za coś cudownego, ale ja wiem co to jest. Na łańcuszku wisi mały sierp… Patrzę na ciebie przez sekundę, a potem znowu płaczę… Płaczę, bo znowu jestem zdrajcą, wyrzutkiem… Wiem, że ta chwila nie potrwa wiecznie. W końcu będę mogła odpocząć… Ale robię to tylko dla Charlesa… Silena Beauregard, córka Afrodyty, zdrajczyni…