Wcielenie bogini (Prolog)

Siemka to jest wstęp do mojej książki/opowiadania o bogach Olimpijskich. Tak nowa historia. To na razie wstęp. Już zaczynam pisać dalej. Mam nadzieję ze się spodoba… 😉

Wychowałam się jak księżniczka. Miałam wszystko, na co zaszła mnie ochota. Mieszkałam w wielkiej willi razem z moją mamą. Kochałam ją, ale ona nie pamiętała, że ma córkę.

Pracowała jako aktorka. I cały swój wolny czas przeznaczała na wywiady i sesje zdjęciowe. Mama była piękna. Miała długi blond włosy i jasna karnację. Jej oczy były w kolorze smutnej zieleni, a usta miała z natury różowe jak płatki kwiatów.

Tata był podróżnikiem. Nie pamiętam go ale z opowiadań innych i listów do mamy myślę, że miał cudowną osobowość. Wiem tylko, że zaginął w Wenezueli, kiedy wraz z innymi przeprawiał się przez puszczę. Na zdjęciach ubrany był zawsze niechlujnie. Nosił okulary i rozczochrane, czarne włosy. Oczy też miał zielone jak mama.

Oboje mnie opuścili. Tata nie żyję, a mama… W pewnym sensie to ja ją zostawiłam. Kiedyś bardzo mocno się pokłóciłyśmy. W nocy spakowałam się i uciekłam. Nie żałuję tego, ale czasami chciałabym moc ją za to przeprosić…

Ja nazywam się Nehal. Mam piętnaście lat i mieszkałam we Hiszpanii, chociaż urodziłam się w Nowym Yorku. Razem z rodzicami, kiedy byłam jeszcze mała i leżałam w wózku, przeprowadziliśmy się. Niedługo potem mój ojciec wyjechał na wycieczkę, z której nigdy nie było mu dane wrócić.

Moja przygoda była w pewnym sensie piękna, magiczna i miejscami przerażająca… Zacznę jednak od początku. W miejscu kiedy to wszystko się zaczęło.