Trzy życzenia

To moje 2 tego typu opowiadanie, więc bardzo proszę o wyrozumiałość. Chętnie przyjmę każdą  radę.

Mam nadzieję, że się wam spodoba 😉

ps. Jeśli będziecie chcieli mogę napisać ciąg dalszy

„Trzy życzenia”

~~Wstęp~~

         Suzzan spała sama w swoim domku w Obozie Herosów. Ale to niebyła jedna z tych nielicznych, spokojnie przespanych nocy. Dziś nawiedziły  ją wspomnienia. Wspomnienia z lat przeżytych w domu dziecka, a właściwie z dwóch domach – w pierwszym mieszkała  prawie od narodzin gdyż zaraz po przyjściu na świat matka ją zostawiła, a ojciec zgnoił w katastrofie (biurowiec w którym pracował  z niewiadomych powodów wyleciał w powietrze). W drugim mieszkała przez ok. 10 lat. Było to miejsce z dala od miasta, dziwne – co jakiś czas przychodziły do niego dzieci w wieku średnio powyżej 14/15  lat i zabierały niektórych (jak to nazywali „gotowych”) podopiecznych „Bezpiecznej Krainy” – tan nazywał się dom dziecka do jakiegoś   „Obozu”.  No ale wróćmy do snów.

No więc Suzzan przyśnił się ostatni dzień w pierwszym domu dziecka. Miała wtedy może z 3 lata. Był to gorący letni dzień, dziewczynka stała na progu dziewczęcej  sypialni. Była ubrana w skromną białą sukienkę – taką jak wszystkie dziewczynki z tego ośrodka adopcyjnego, długie blond włosy sięgały jej do pasa. Podeszła do niej jakaś starsza pani, pracownica ośrodka i zaprowadziła do holu gdzie czekał na Nią brodaty mężczyzna. Dziecko z zadziwieniem wpatrywało się w przybysza swoimi ciemnymi, zimnymi oczyma. Ten tylko się uśmiechną i powiedziała:

– Chodź Suzz zaprowadzę Cię do innego domu. – dom, który maił na myśli był owym drugim domem dziecka w, którym mieszkała.

Wspomnienie zmieniło się. Teraz był dzień 9 urodzin Suzzan.

Był wczesny ranek, a dziewięciolatka siedziała na dywanie podłogi sypialni, która dzieliła z 5 innymi dziewczynkami i  rozpakowywała małą paczuszkę.

– Co to? – usłyszała nieśmiały głosik jednej z dziewczynek. Rozejrzała się, a jej wzrok padł na 6-letną Ami – miała kręcone rude włosy i piękne oczy w brązowym kolorze w których często błyskały iskierki. Suzz uśmiechnęła się.

– To prezent dla mnie, chyba na urodziny, nie mam pojęcia do kogo może być – odpowiedziała  swoim dźwięcznym, głębokim tonem, po czym z zamyśleniem dodała – To pierwszy prezent jaki w życiu dostałam…

Ami zeskoczyła z łóżka i usiadła obok. Rozpakowały paczuszkę. W środku znalazły jakby szklany kamień, był on wielkości jajka i mienił się wszystkimi kolorami. Była do niego przyklejona złota karteczka z pięknie wypisanymi słowami:  „Spełniam 3 twoje życzenia”.  Poza kamieniem w pudełku znajdował się również piękny, długi sztylet.

– Jejku, ten sztylet jest przepiękny – pisnęła Ami – a kamień…

Od tego czasu dziewczynki trzymały się razem.

Wspomnienie znowu się zmieniło. 

Był dzień zakończenia 5 roku nauki Suzzan w podstawówce. Zaraz po  apelu Suzz wraz z Ami wracały razem do „Bezpiecznej Krainy”. Szły w milczeniu do czasu gdy w oddali widać już było Dom Dziecka.

– Ciekawe po kogo dzisiaj przyjdą, kogo zabiorą do tego „obozu” …. Wiesz, kiedyś słyszałam pogłoski, że Kathe i ten gostek , który po nią przyszedł, że Oni  w ogóle nie dotarli na miejsce – zaginęli  gdzieś na dobre… – powiedziała 3-klasistaka

– Takk, też o tym słyszałam – powiedziała zamyślona Suzz – Chodźmy,  bo spóźnimy się na obiad.

Po chwili były na miejscu, szybko przebrały się i poszły na stołówkę. Tam na krześle starszej dziewczynki leżała karteczka. Pisało na niej:

Droga Suzzan ,

Bardzo proszę stawić się dziś o godzinie 12:30 w gabinecie dyrektora.

Smacznego Alma Bruk

       – dyrektor Domu Dziecka „Bezpieczna kraina”

Była 12:20 więc musiała się spieszyć – pośpiesznie wlała w siebie zupę nie zważając  na pytające spojrzenie koleżanki. Gdy zjadła 1-sze  danie wstała i rzuciła krótko:

– Wezwanie do dyrektorki – Ami zbladła, wiedziała co to oznacza – jej przyjaciółka wyjeżdża na „obóz”, możliwe że już jej nie zobaczy.

Suzzan szła z szybko walącym sercem ku drzwi na końcu długiego korytarza. Gdy do nich doszła przystanęła na chwilkę, po czym zapukała i  weszła. W pokoju, za biurkiem siedziała Pani Dyrektor,  a obok niej 2 chłopców – jeden wyglądał może na 15 lat – miał brązowe kręcone włosy na które włożył czapkę z daszkiem, dżinsy i luźną bluzę, a w ręce trzymał kawałek nadgryzionej puszki. Dziewczynka wytrzeszczyła oczy po czym szybko spojrzała na dyrektorkę.

– Yyy chciała Pani, żebym tu przyszła… – wykrztusiła

– Tak, chciałam. Usiądź proszę. – wskazała na krzesło obok 2-ego chłopca. Ten wydawał się być w jej wieku. Maił włosy i oczy ciemne jak noc, był przynajmniej 10 cm wyższy od Suzz. Miał na sobie podarte dżinsy i koszulkę z nadrukami.  Usiadła, a Alma Bruk zaczęła wszystko tłumaczyć.

– To jest Tomas – wskazała na starszego chłopaka – będzie Waszym opiekunem, a to… – wskazała na tego po prawej stronie Suzzan – To jest James, on też wybiera się do Obozu Herosów. Wyruszacie za  godzinę, na miejsce dotrzecie w ok. 5 godzin. Musicie na siebie bardzo uważać, reszty dowiecie się po drodze. A teraz panno Suzzan proszę iść się spakować.

– Ale…

– Dowiesz się wszystkiego na miejscu, i mniej wesz tym bardziej jesteś bezpieczna. Spakuj się, a ja jeszcze zamiennie słówko z chłopcami.

Kiedy Suzz znalazła się w swoim pokoju Ami już na nią czekała.

– Jak tam? – spytała

– Wyjeżdżam, pomożesz mi się spakować?

– Oczywiście, że pomogę

Kiedy Suzzan była już gotowa – upchnęła do plecaka spodnie, bluzę, parę koszulek, bieliznę, szczoteczkę do zębów i włosów oraz sztylet i kamień– czyli prawie  wszystko co miała i ubrana (rybaczki, do tego koszulka i cienka bluza oraz tramik) minęła już prawie godzina, więc wyszły przed budynek.

– Uważaj na siebie – powiedziała Ami przytulając koleżankę; w jej oczach połyskiwały łzy  – i obiecaj, że kiedyś się jeszcze zobaczymy, że po mnie wrócisz!

– Obiecuję – od powiedziała –  Jesteś dla mnie jak młodsza siostra, jak mogła bym po Ciebie nie wrócić?

Po tych słowach usłyszały, że ktoś woła Suzzan. Odwróciły się. Przy bramie domu dziecka stał Tomas z Jamesem. Na plecach mieli plecaki i byli gotowi do drogi.

– Musimy już  iść – powiedział satyr – czeka Nas długa droga.

Przyjaciółki pożegnały się i Suzzan odeszła za towarzyszami. 

Sen skończył się, dziewczyna obudziła się i patrząc w sufit swojego domku szepnęła:

– Minęły już 3 lata od tamtego dnia, a ja nie dotrzymałam obietnicy….