Poetycko by Arachne

Gdybym była córką Aresa

Zasiekłabym ich wszystkich mieczem

Gdybym była dzieckiem Apolla

Powitałabym ich strzał deszczem

Gdybym była potomkiem Posejdona

Woda by z ziemi zmiotła ich

Gdybym pochodziła od Zeusa

Pioruny biłyby w tych złych

Gdybym była Demeter latoroślą

Pnącza zadusiłyby ich na śmierć

Gdyby Hades był moim ojcem

Umarli obroniliby mnie

Lecz ja to ja

Moim mieczem silna dłoń

Mymi strzałami przekleństwa

W litrach mych łez wodna toń

Zamiast piorunów warknięcia

A trup nie ochroni mnie

Liście odwracają spojrzenia

Bo nie jestem, kim być chcę

Gdyby była córką Dionizosa

Szaleństwo dosięgłoby ich

Gdybym była dzieckiem Hefajstosa

Tylko popiół po nich zostałby

Gdybym była potomkiem Hermesa

Buty skrzydlate w dal uniosłyby mnie

Gdybym pochodziła od Ateny

Miałabym plan na taką chwilę

Gdybym była Afrodyty latoroślą

Urok by pobrzmiewał w głosie mym

Gdyby Tanatos był moim ojcem

Miałabym bronić się czym

Lecz ja to ja

Ogień mi tylko w duszy płonie

A szaleństwo jedynie w głowie trwa

Próżno szukać tam inteligencji mojej

Ciało nie piękne, nie zaklęty głos

U glanów skrzydła nie rozwiną się

Nie umiem zabić, przecinając włos

Bo nie jestem, kim być chcę

Gdybym była córką Hypnosa

Na wrogów mych spadłby nieprzespany sen

Gdybym była dzieckiem Hekate

Magia ochroniłaby mnie

Gdybym była potomkiem Nemezis

Moja zemsta dosięgłaby ich

Gdybym pochodziła od Nike

Bym przegrała niemożliwe byłoby

Gdybym była Tyche latoroślą

Sprzyjałoby mi teraz szczęście

Gdyby Eol był moim ojcem

Uniosłabym się w przestworza wietrzne

Lecz ja to ja

Sama siebie uśpić nie potrafię

O magii wiem, że dla mnie jej nie ma

Mścić się skutecznie nie umiem wcale

Nigdy nie zwyciężam

Fortuna wiecznie odwrócona jest

Żywioł powietrza do mnie nie należy i nie należał

Bo nie jestem, kim być chcę

Krew z ran cieknąca

Wciąż bez kropli złota

Symfonia niemilknąca

Bić serca co się miota

Choć widzę, co widzę

Choć moja wiedza pełna

Choć ten świat robi mi krzywdę

To jednak jam śmiertelna!