Poetycko by Piterr

Cień Ptaków

Człowiek radosny snuje się po świecie

Co go obserwuje, czy wiecie?

Ptak wysoko nad każdym leci

Czarne skrzydła, tylko białko oczu świeci

Co to za zwierzę? Sęp? Kruk? Wrona?

Nie, to coś, czego nie zna Twa dusza zlękniona

To nie zwierzę, nie ptak

To greckie boginie, a jak?

Okrutne, złowieszcze, w Ciebie wpatrzone

Czekają latając jak poparzone

Czekać będą, aż nie padniesz

Gdy je ujrzysz, zbladniesz

Wyczekują momentu zagrożenia

By pozbawić człowieka do celu dążenia

Gdy w dół zapikują, nie ma ratunku

Dopadną ostatniego z Twojego gatunku

Krążą, latają i skrzeczą

Szarpią, wyrywają i jedzą

Złe to boginie zesłane przez Przeznaczenie

Czekają całe życie na człowieka konanie

Bo gdy już umiera

One zlatują

Głód im już doskwiera

Życiu się buntują

Pazury wbijają

Krew wypijają

Strach pomyśleć, że nad każdym taka krąży

Wyczekują, aż człowiek uzna, że żywot mu ciąży

A imiona ich straszliwe

Kery zwą się, wiedźmy parszywe.