Inna : Życie Belli Swan

Ja wcale nie chciałam być istotą pół-krwi . Gdybyście byli tacy jak ja , też byście nie chcieli . Jedyną fajną rzeczą w tym wszystkim , są moce odziedziczone przez twojego boskiego rodzica . Ale ścigające cię potwory ? Wątpliwa przyjemność . Moje rozmyślania przerwał głos stewardessy wydobywający się z głośnika .

– Drodzy państwo proszę zapiąć pasy , za chwile lądujemy .

Ta na te wakacje i resztę wieczności ( taki mały żarcik , a co ja wampir że jestem nieśmiertelna ? ) wybieram się do mojego wujka Charliego tutejszego komendanta policji . Rzecz jasna wie on o tym że jestem … dziwakiem . Nagle moim fotelem wstrząsnęły drgawki , oho lądujemy .Gdy wylądowaliśmy zabrałam bagaże z taśmy i zaczęłam szukać wujka .

– Bella ! Bella tutaj !  – usłyszałam znajomy głos . To mój wujek .. Odwróciłam się i zobaczyłam jak macha w moją stronę , odmachałam mu .

– Hej wujku – powiedziałam jak znalazłam się koło niego .

– Jak podróż ? – Spytał wyraźnie zatroskany

Hm… Dobrze , dzięki że spytałeś .

– Nie ma sprawy – przytulił mnie – a Zeus nie miał ochoty cię zestrzelić z nieba ?- Nad nami rozległ się grzmot . Charlie się roześmiał .

– Nie , jak na razie nie . – Powiedziałam na co zaczął się jeszcze bardziej śmiać .

– Jak ci minęły wakacje ? – Spytał ni z gruszki ni z pietruszki .

– E tam jak zwykle .. byłam na obozie . – Powiedziałam

– To co jedziemy ? – Powiedział zmieniając temat .

– Jasne – Wsiadłam do policyjnego wozu i ruszyliśmy . W czasie jazdy panowała krępująca cisza , więc założyłam słuchawki i włączyłam muzykę . Po jakichś 15 minutach byliśmy pod małą willą .

– Wow  Wreszcie ją przemalowałeś .

– No… trochę mi to zajęło . Ale oto jest przemalowana . – powiedział ze śmiechem .

– Musze zobaczyć w środku – powiedziałam , po czym wbiegłam do środka .

To jest pierwszy rozdział mojego opowiadania , mam nadzieje że się będzie podobał : D

Jest to pomieszanie Zmierzchu i Perce’go Jacksona .

Pozdrawiam Kejcik .