Poetycko by Piterr

A Momos Kroczy

Kroczy po Olimpie błazen

Ze wszystkiego kpi, żartuje z innych marzeń

Nie ma co robić

Pozostaje mu chodzić

Kroczy po Olimpie pajac

Przemierza z maską błazna pałac

Momos – dureń się nazywa

Wszystkich wiecznie najgorzej przezywa

Kroczy po Olimpie źródło drwin

Gdy coś ożyje, krzyczy „giń!”

Taki już jest

Taki dureń, że hej

Kroczy nadal po Olimpie żartów bóg

Powstrzymać go nadal nikt nie mógł

Wielu okrzyczał

Niesłusznie skrytykował

Lecz ciągle kroczy po Olimpie nieznośny ten gość

Wszystkim wciąż daje nieźle w kość

Wiele łez przez niego uroniono

Nigdy rzeźby na jego cześć nie zrobiono

Nie przestaje kroczyć, ten głupiec, ten dziad

Wszystkich wyśmiewa, z krytyki jest rad

Ten głupiec

Żartów bóg

Nie dasz rady przed Momosem uciec

On gdzieś ma twój szlachetny ród

Ten prostak

Ten starzec

Zwiąże ci ręce, gdy uszczypnie cię rak

Śmiech słyszę jego, czy czerwiec, czy marzec

Ten najgorszy bóg

Jak chciałbym ja bardzo pozbawić go nóg

Wbić mu w pierś zwierzęcia dzikiego róg

Pokazać jak chętnie pokona go mój ród

Zamknąć go w celi, niech pomęczy go głód

Udusić, serce wyrwać, rozszarpie go lud

I psy pogryzą, zaciągną do bud

I zabrzmi triumfalny odgłos szkockich dud

Lecz wszystko to tylko gdybanie, marzenie

Które nieśmiertelny bóg wnet rozwieje.