Poetycko by Boginka

Strumień

Dla Arachne i Eirene

Szemrze strumyk łagodnie,

Znużonych po bitwie ogromnie,

Wojaków uspokaja,

Jego spokojna fala.

Płyń falo, płyń,

Giń wrogu, giń,

Wodo krew z mieczy zmyj,

Winę naszą ukryj.

Ta wojna niepotrzebna,

Dla ludu zwykłego,

Nikt radośnie nie zaśpiewa,

Już pieśni wygranego.

Płyń falo, płyń,

Do błękitnego morza,

Zanieś wieść bogom tym,

Co wysłali nas w bezdroża.

Przegrali rycerze prawi,

Herosi, co ginąć muszą,

Wróg teraz ziemie ich grabi,

Straszy lud mieczem, kuszą.

Płyń falo, płyń,

Ty, herosie, giń,

Dla uciechy bogów,

Co nie przyjmą cię do swych progów.

Lecz kim jest wróg?

Potworem? Człowiekiem?

Na gałęzi siada kruk,

Ten wróg jest półboskim stworzeniem…

Płyń falo, płyń,

W nurcie nas swym ukryj,

Byśmy nie musieli już,

We wrogów naszych wbijać nóż.