Ostatnia córka księżyca (6)

Ostatnia cześć pierwszej serii.

LEA

Po zamienieniu mnie przez Oliwie w rzeźbę miałam dwa sny. W pierwszym byłam w świątyni w jakimś małym mieście.

W świątyni stała dziewczyna nosząca srebrną misę z wodą.

Dziewczyna miała dwanaście lat i geste czarne włosy. Ubrana była w czarną sukienkę do stup. Na głowie miała coś podobnego do złotej opaski do włosów. Gdy położyła wodę do ołtarza i powiedziała

-Mamo, proszę pomóż mi wrócić do moich czasów. Przecież chciała … nieważne proszę cie o to.

Chwila pomyślałam znam ten głos ale to nie jest możliwe .

-Oliwia – myślała, że i tak mnie nie usłyszy. Byłam w błędzie. Odwróciła się. Spojrzałam jej w oczy, były szare i wyglądały jak szkło.

-Lea?

-Tak, czy ty …- Pokiwała głową

– Jestem ślepa , Lea musisz użyć mojego zegara i odnaleźć mnie. Zabież Rose , Percy ‚ ego, Annabeth i twojego brata. Jestem na wyspie mojej matki.

-Ale … – chciałam spytać o co jej chodzi , ale usłyszałam niski kobiecy głos

-Oliwia , chodź tu.

-Już idę. Lea pamiętaj cztery, sześć, jeden , P , N , E

I sen się zmienił . Byłam w Tatrach, widziałam czwórkę dzieci. Dwóch bliźniaków i dwie bliźniaczki , byli czworaczkami . Mieli identyczne czarne włosy i zielone oczy .

-Tiz , Hellen , dalej – powiedziała czarowłosa dziewczynka

-Leda pomożesz mi ? – spytała Helen . Leda podała rękę siostrze i wciągnęła ją . Gdy wszyscy weszli na szczyt drugi z braci powiedział .

-Mama miała racje , piękny widok. A nie mówiłem że tu wejdziemy szybciej , kiedy przestaniemy się kłóci

Rodzeństwo zarumieniło się .

-Rodzina na zawsze ?- powiedział Tiz i wystawił rękę .

-Rodzina – powiedziała reszta i zrobili to co brat .

Po tym śnie obudziłam się w szpitalu w obozie . Nade mną stał mój brat i Rosa . Rosa była ubrana w normalny strój .

Miała białe dżinsy, zieloną bluzę z napisem ” Kocham koty ” i

trampki . Na głowie czapkę mojej przyjaciółki . Mat jak zazwyczaj

miał wory pod oczami i patrzał na minie jakoby była w grobie.

-Lea słyszysz mnie ?

-Jasne baranie , że cie słyszę.- próbowała powiedzieć z sarkazmem -Rosa co ty robisz w obozie i w naszych czasach?

-Powiem ci później, na razie odpoczywaj .

-Jak ja mam odpoczywać skoro Oliwia jest uwięziona w twoim czasie . Musze ją znaleźć…- próba wstania nie powiodła się , ponieważ nie mogłam się ruszać

-Mathew Hartcie wiem , że to twoja sprawka obiecuje na Hermesa , że jak tylko wstanę zrobię z ciebie kotlet mielone . – krzyknęłam na całe gardło.

„Przydał by się środek uspokajający ” pomyślał mój brat .

Jak wiecie Mat i ja jesteśmy bliźniakami. Łączy nas więź bliźniacza , zwana „empatią bliźniaków” więc czytam bratu w myślach .

-Ja ci dam środek uspokajający -krzyknęłam z furią.

Mattie spojrzał na Rose . Ta pokiwała głową i zaczęła śpiewać kołysankę. Jaki ona miała głos po minucie zasnęłam .

Spałam resztę dnia . Rano obudziłam się już w lepszym humorze .

Przy mnie siedziała córka Peryklesa bawiąca się naszyjnikiem .

Był to srebrny łańcuszek i srebrną gwiazdkę . Gdy zobaczyła , że nie śpie spytała

-Jak się czujesz ?

– Dobrze , tylko w głowie mi dzwoni . Która godzina ?

Dziewczyna odsunęła rękaw bluzy i spojrzała na zegarek .

– Piąta dwadzieścia pięć

-Mój nowy rekord – uśmiechnęłam się . Na obozie często wstawałam dopiero o dziewiątej . W głowie słyszałam szum i głos Oliwi mówiący ” Jestem na wyspie mojej matki ” .Do szpitala przywędrował mój brat z czymś za plecami

– Hej ,mielone jak się masz . Mam czekoladę z orzechami , ale jeśli nie chcesz …

– Oczywiście , że chce , dawaj – rzucił mi ją . Jak ja kocham czekoladę i to jeszcze z orzechami .Ach , to poemat . Gdy jadłam usłyszałam myśl brata ” A mi to nie da kawałka , chtrus” i ” Ciekawe o co jej chodziło wczoraj z Oliwią . Gdzie ona jest ? ” Podałam mu kawałek czekolady

-Rosa , a teraz opowiedz nam wszystko od momentu , gdy stałam się posągiem do wczorajszego dnia .

Moja nowa znajoma zaczęła opowieść . Z resztą była krótka .

Poszły razem do zamku królewskiego . Gdy doszły do niego Oliwia , poprosiła ją , żeby została na zewnątrz .

Gdy powiedziała , że za żadne skarby , to Oliwia zamieniła ją w psa , przywiązała do drzewa i poszła dalej .

Po godzinie wróciła , cała w krwi i łzach . Odczarowała Rose i zaczeły biec do Akropolu .Gdy biegła poczuła dziwny zapach i zasnęła . Ostatnie co pamięta to , że znalazła się w obozie .

– Wiedziałaś o , tym obozie ? – spytałam , bo skoro się tu znalazła to musiała coś wiedzieć .

Pokiwała głową

– Lea , ja też jestem herosem , córką Afrodyty . A co do obozu to Oliwia powiedziała mi już dawną o nim .

Zamurowało mnie . Czemu Oliwia nie powiedziała mi o tym kim jest Rosa i czemu sama weszła do pałacu.

Moi mili słuchacze , to koniec pierwszej cześć tej opowieść . Niedługo opowiem wam co się stało dalej .