Powstanie Świata
Na początku był Chaos. Z niego wyłoniła się Gaja-matka ziemia. Następnie Gaja stworzyła Uranosa-niebo i Pontosa-morze. Oddzielił się wtedy także Tartar z dna Ziemi.Z Uranosem miała rozliczne dzieci: Hekatonchejrów-sturekich, Cyklopów-jednookich, oraz Tytanów. Ponieważ Uranos nie ufał sturękim i jednookim i wzbudzali w nim wstręt, to zrzucił ich do Tartaru. Powiadano, że jeśli kowadło z brązu zrzucić z nieba, to będze lacieło na ziemię dziewiewięć dni, a do Tartaru, ponad dwa razy więcej. Tytani, którzy się ostali, nazywali się, od najstarszych: Okeanos, Hyperion, Kojos, Krios, Japetos, Kronos, a tytanki:Tea, Rea, Temis, Mnemozyne, Fojbe, Tetys. Z Pontosem, gaja miała wiele bóstw morskich, ale je wymienimy kiedy indziej (jeśli wogle je wymienimy). Hyperion pojął za żonę Teję i miał z nią syna, słonecznego Heliosa, oraz dwie córki: Selene- boginię księżyca i Eos- różanopalcą, boginię jutrzenki.Helios na swym słonecznym rydwanie zaprzężonym w cztery ogniste rumaki co dzień objeżdżał niebo, ze wschodu aż po zachód. Tam udawał się na spoczynek do swego pałacu stojącego w ogrodzie wśród drzew rodzących złote jabłka. Strzegły ich Hesperydy i Ladon, smok o stu oczach nieznających snu. Helios pojął za żone córkę Okeana, imieniem Perseis i miał z nią syna, króla Kolchów, Ajetesa. Jedna z córek Heliosa- to nasza znajoma z Homera, czarodziejka Kirke, zamieszkała na wyspie Ajaja, ta sama co zamieniła później towarzyszy Odyseusza w wieprze. Druga to pożądliwa Pazyfae, małżonka króla Krety, Minosa.
Oprócz Gaji z Chaosu wyłonili się: Ereb-mrok, Nyks-noc i Eros-miłość. Chociaż Afrodyta uważała go za swoje pierworodne dziecko, to był on o wiele starszy. Ze związku Ereba i Nyks powstali: Eter-Jasnosć, Hemera-Dzień, Tanatos-śmierć, Hypnos-sen, Nemezis-zemsta, Charon-przewoźnik przez Styks oraz trzy Mojry, przędące nić przeznaczenia.
To by było na tyle. W następnym odcinku opisze obalenie Uranosa, oraz późniejsze Kronosa.
hejno 😀 kiedyś też wpadłam na pomysł, aby opisać mity. Chociaż nie myślałam wtedy o powstaniu świata 😀 Świetne, ale… OPISZĘ przez „ę” 😀
Super.
Bardzo fajny pomysł. Kilka literówek, ale to nic. Czekam na nastepny opis!
Fajne, jak chyba każdy tutaj z przyjemnością czytam mity 😀
Chętnie uprządkuję swoją wiedzę i poczytam kolejne części. Choć przyznam, że irytują mnie te myślniki np. Ereb-mrok, Nyks-noc i Eros-miłość, ale tak to fajnie napisane
1.Sorry, za błędy.
2.Dzięki za przychylne komentarze
Arachne!!! Nie znęcaj się nade mną!!! Przepraszam za błędy w tym tekście!!! Opisz to ogólnie, o błędach już wiem.
„gaja”?! [zabija]
Baba jest ZUA, ale na odrobinę szacunku jednak zasługuje!!!
Och, czy Gaja jest naprawdę zła? Czy gdyby twój własny mąż wtrącił ci dzieci do więzienia, a, kiedy już udało ci się je wydostać i dać im władze, twój wnuk obaliłby ich z pomocą rodzeństwa i z powrotem uwięził, też nie byłabyś rządna zemsty? Gaja jest bardzo skomplikowaną postacią.
Ale tu jest masa tekstów z „Mitologii” Parandowskiego, naprawdę. Z tym zrzuceniem kowadła… Mógłbyś spróbować opisać to własnymi słowami, bo stylistycznie jest niemal identycznie jak w „Mitologii”.
Póki co mam mieszane uczucia co do tego, ale ogólnie pomysł ciekawy.
Z tym kowadłem ja sam napisałem. Wszystko pisałem sam, ale wcześniej dużo o tym czytałem.
fajne fajne ale kilka zastrzezen co do bogow.. Eros nie byl bogiem milosci tylko bamietnosci seksualnej ;p
a Nyks miala 17 dzieci: Najpierw ze związku z Erebosem zrodziła dwie istoty diametrialnie od nich różne – Hemerę, czyli jasny dzień, boginię uważaną za piękną i zmysłową, oraz Eter – boga światła i władcę najwyższych partii niebios, uważanego także za pierwsze słońce.
Pierwszy wyłonił się z niej Moros, strażnik losu i przeznaczenia. Następnie nadszedł Geras, bóg starości i strażnik upływającego czasu, w końcu bliźniaczy bracia Thanatos – uosobienie śmierci i przewodnika dusz zmarłych – oraz Hypnos, sen we własnej osobie. Wówczas nadszedł Ker, ojciec czterech Ker, bogiń gwałtownej i brutalnej śmierci. Później nadeszła Sofrozyne, patronka umiarkowania i równowagi. Następnie zrodziła się bogini Eris, bogini niezgody, następnie Ojzys, patronka cierpienia i żalu, potem Hybris, bogini arogancji, dumy i bezczelności, po niej wyszła z nocy Nemezis, bogini zemsty, następnie Eufrozyne, bogini radości i zabawy. Potem narodził się Filotes, bóg przyjaźni i zgody, wieczny przeciwnik Eris. W końcu, zrodził się z niej Eleus, bóg współczucia i miłosierdzia. Gdy wróciła do męża, spłodziła z nim kolejne dzieci – Momosa, boga oszczerstwa i krytyki oraz Apate, czyli zwodniczość.
heh ^^
Rzeczywiście, nie zgłębiłem dostatecznie tematu o Nyks. Myslałem, że miała tylko tyle dzieci ile wymieniłem.
No widzisz. Jednak musisz spr wszystko dokładnie
całkiem spoko 😀
Ciekawy pomysł i fajne wykonanie, kilka błędów. Jednak niestety mam wrażenie jakby była to mitologia grecka parandowskiego.