Victoria (1)

Hejka, herosi. To moje pierwsze opowiadanie. Proszę o obiektywne komentarze. Proszę, napiszcie czy mam kontynuować to opowiadanie czy już prolog jest słaby. Z góry przepraszam za interpunkcję, ale mam z nią problemy. Staram się wyłapywać je, ale nie zawsze się udaje. Miłego czytania.

Prolog

Nigdy nie zastanawiałam się jak to jest być kimś wyjątkowym. Nigdy nie miałam na to czasu. To „nigdy” przestało istnieć, gdy skończyłam 8 lat.
Wiem, mało czasu na rozmyślanie, ale to zawsze coś.
Był 6 grudnia – moje urodziny. Wtedy właśnie poznałam mój los. Przyszła do mojego ojca piękna kobieta. Ja i moja macocha grałyśmy w scrabble, gdy ojciec z nią rozmawiał.
W pewnej chwili moja macocha zaczęła płakać. Nie rozumiałam tego, dopóki tato nie wrócił do salonu. Powiedział mi, że muszę pojechać w pewne miejsce z tą panią. Była bardzo miła, ale pomyślałam, że jest stuknięta. Miała na sobie długą do ziemi czarną suknię i diadem na głowie.
Na początku nie chciałam z nią nigdzie iść, dopiero gdy tato i macocha powiedzieli, że nie ma innego wyjścia zgodziłam się. Gdy wsiadłyśmy do auta, kobieta przedstawiła się jako Persefona.
Zaczęła mi tłumaczyć, że to co teraz robi jest dla mojego bezpieczeństwa. Chwilę później zemdlałam.
Obudziłam się w dużej komnacie. Była piękna i urządzona w moim stylu. Do pokoju weszła Persefona. Uśmiechnęła się przepraszająco. Byłam przerażona, nie wiedziałam czy to ona sprawiła, że zemdlałam. Moje ADHD dało się we znaki. Zerwałam się z miękkiego łóżka i podbiegłam do okna. Miałam zamiar sprawdzić jak wysoko jest do ziemi i w razie co skoczyć, ale zmieniłam zdanie gdy wyjrzałam przez okno. Okolica wyglądała jak jakieś piekło. Usłyszałam za sobą spokojny głos Persefony. Zaczęła mi tłumaczyć wszystko. Tego dnia dowiedziałam się, że jestem półboginią. Bogowie greccy istnieją, jestem półboginią – córką Ateny, moja moc jest wielka i powinnam być pod stałą kontrolą. Od tego dnia żyję pod czujnym okiem Persefony. Moim domem są podziemia, chociaż nie zbyt mi to pasuje. Persefona jest dla mnie jak matka, przez co często ona i Ateną kłócą się. Atena sądzi, że wie co dla mnie dobre, za to Persefona pozwala mi samej dokonywać wyborów. Sprzeczki o takie właśnie sprawy męczą nie tylko mnie, ale i innych bogów.
Teraz może coś o moim teraźniejszym życiu?
Dobrze więc, mam 14 lat i nazywam się Victoria Allison Cole. Mam ADHD i dysekcję, ale jestem usprawiedliwiona jako heroska. Staram się pracować nad usunięciem mojej dysekcji.
Mam 175 cm wzrostu, długie, proste, ciemno-brązowe włosy sięgające do kolan. Intensywnie zielono-niebieskie oczy, długie gęste, czarne rzęsy. Mały nos i czerwone, pełne usta. Delikatnie wystające kości policzkowe. Jeśli chodzi o figurę to mam figurę klepsydry. Twarz owalną, jasną karnację, płaski brzuch i długie, zgrabne nogi. Tak dla jasności nie jest to mój opis. Jakiś miesiąc temu poprosiłam Persefonę, by opisała mi mój wygląd. To jej słowa.
To chyba na tyle jeśli chodzi o mnie.
A jeszcze coś zapamiętajcie, że ja zawsze wygrywam!