Nosząca (Prolog)

(OD razu zaznaczam, że to opowiadanie nie jest ściągane, przerabiane i nic w tym rodzaju.)

Cześć! Jestem Olga, mam 12 lat i mieszkam w Polsce. Mam oboje rodziców (prawdziwych) i żaden z bogów nie „podarował” mnie im. Jestem średniego wzrostu, mam brązowe, falowane włosy i błękitne oczy. Mówiłam już, że mam starsze rodzeństwo?? Siostrę Kamilę i brata Jerzego. Nie będę ich opisywać, bo nie mam z nimi dobrego kontaktu (od czasu wyjazdu) i ta opowieść ich zupełnie nie dotyczy.
Nie będę wam opowiadać, że cały mityczny świat istnieje. Pewnie i tak już o tym wiecie (przynajmniej większość z was). Ja sama nie wiem jakim cudem znalazłam się w tym świecie. Jestem zwykłą śmiertelniczką!
Do obozu zabrał mnie po zakończeniu roku jakiś starszy satyr. Gdy mi powiedział, że muszę zostawić rodzinę i wszystkich przyjaciół to o mało nie stracił życia (rodzice z pomocą brata musieli mnie siłą od niego odciągać; chciałam go rozczłąkować;]). Stwierdził, iż nie mam typowego zapachu śmiertelnika, ale też nie pachnę jak heros. Gdy powiadomił o tym obóz kazano mu mnie tam zabrać. Twierdził, że nic nie charakteryzuje mnie i mojej rodziny do któregokolwiek z bogów, ale jestem wyjątkowa. Mama spakowała moje rzeczy bez pytania czy w ogóle chcę tam jechać. Wpakowano nas do samolotu lecącego do Nowego Jorku z biletem w jedną stronę.
Grower (tak się nazywał, powiedział, że to imię po ojcu) opowiadał mi przez całą drogę o obozie. Po pokonaniu połowy drogi znałam całą jego historię, położenie, atrakcje oraz, w którym miejscu na obozie one są i wszystko o innych obozowiczach. Drugą połowę przespałam. Gdy wysiedliśmy z samolotu złapał taksówkę i kazał nas wieźć, aż na Long Island! Kiedy już byliśmy na miejscu musieliśmy wleźć pod wysoką górę, na której szczycie stała sosna, to właśnie tam zaczynała się granica (czemu nie mogła się zaczynać wcześniej?!). Stojąc na szczycie zobaczyłam w dole widok zapierający dech w piersiach…