Dziwne życie Meg

Nazywam się Margaret Fine, ale wszyscy mówią do mnie Meg. Mam 15 lat, mieszkam w USA, w Seattle. Kiedy miałam 2 lata mój tata zostawił mnie z mamą, która umarła sześć lat temu. Zostałam odesłana do siostry mojej matki. Nazywa się Laura i ma dwie córki Mary (10 lat) i Charlotte (17 lat).

Wyglądem nie wyróżniam się za bardzo. Mam długie rude loki, czarne oczy i 1,7 m wzrostu. Bardzo przypominam mamę, ale oczy mam po tacie. Z charakteru jestem uparta, niezależna. Od zawsze interesuje się mitologią i dawnymi wierzeniami.

Do zeszłego poniedziałku moje życie toczyło się normalnie. Otwierając szafkę w szkole myślałam o koszykówce. Gdy sięgnęłam do szafki nie wyczułam książek, tylko jakieś urządzenie i woreczek. Wyciągnęłam to, wzięłam książki i poszłam na lekcje. Po powrocie włączyłam nagranie z dyktafonu. To co usłyszałam nie mieściło mi się w głowie. W woreczku, który zaraz potem otworzyłam znajdowało się coś, co przypominało jeden z egipskich amuletów. Przypominał kręgosłup. W Internecie znalazłam kilka informacji. Był to dżed – symbol Ozyrysa (boga umarłych w Egipcie). Postanowiłam, że w ferie zimowe pojadę na wycieczkę do Nowego Jorku. Mam zaoszczędzonej trochę forsy z kieszonkowego i pracy (w sklepie). Teraz pozostał tylko jeden problem: jak spotkać się z tymi, którzy stworzyli to nagranie?

***

Miesiąc później. Nowy Jork. Central Park.

Umówiłam się tutaj z Carterem i Sadie. Udało mi się z nimi skontaktować. Z tego, co było w nagraniu zrozumiałam, że bogowie egipscy żyją we współczesnym świecie, istnieją magowie, którzy posługują się magią i mogą gościć bogów. Reszty mam się dowiedzieć od Sadie.

W końcu przyszli.

– Jesteś Meg Fine?

– Tak.

– Chodź z nami. Mamy ci wiele do opowiedzenia.

W tym samym czasie, kiedy szliśmy w kierunku wyjścia, za nami podążała para nastolatków: szatyn w czarnej pilotce i dziewczyna z burzą rudych loków ubrana w dżinsy sweter i kurtkę. Szli za nami aż na Brooklyn. W pewnym momencie Carter zatrzymał się i zapytał:

– Kim jesteście? Po co za nami idziecie?

– Jestem Nico di Angelo, a to Rachel. Chciałbym porozmawiać z Meg.

– Skąd znasz moje imię?

– Wśród Olimpijczyków jesteś dość sławna. Jako jedyna w historii łączysz herosów i magów. Twoja matka była heroską- córką Hekate, a twój ojciec to mag Domu Życia.

– Jacy herosi? Nic mi o tym nie wiadomo.

– W mitologii greckiej herosi to potomkowie bogów greckich i śmiertelników.

– Chcesz powiedzieć, że bogowie greccy latają se luzem po naszym świecie?!

– To nie możliwe. – w tym momencie włączyła się Sadie.

Nagle Rachel stała się jakaś dziwna: z jej ust wypływał zielony dym i przemówiła okropnym głosem:

Ta, co dwa światy połączyła

Z miłości heroski i magika się zrodziła

Pokonać Apopisa pomoże

Zakocha się w tym, w kim nie może

W głowie giganta jej moc zawróci

I porządek wśród Greków, Egipcjan i Rzymian przywróci

Po tych słowach zemdlała. Nico na szczęście zdążył w porę ją złapać. Wszyscy stali oniemiali.