Życie Syna Hadesa (2)

Próba Porwania

Z dedykacją dla ijrene, Adiego, ClarisseXD, Myksy i Artemidy

Jeśli kogoś wkurzy końcówka, to proszę o napisanie w komentarzach propozycji ciągu dalszego.

Pierwszym krokiem, było zdobycie czegoś, co sprawiłoby, że Nico  byłby niewidzialny. Nie miał co prosić ojca o jego hełm. Znalazł więc inne rozwiązanie. Skoncentrował się i przeniósł cieniem prosto do Obozu Herosów. Wylądował obok Pięści Zeusa i natknął na Percy’ego.

– Ooo, Nico! Co Cię do nas sprowadza?

– Wiesz, Percy… Jest taka sprawa… ale proszę o dyskrecję…

– No spoko, możesz na mnie polegać

Młody adept sztuki miłosnej, zwierzył się, o co chodzi. Percy pokiwał głową i mruknął:

– Zobaczę, co się da zrobić – i pobiegł w kierunku obozu

Nico odetchnął z ulgą. Pozostało mu tylko mieć nadzieję, że Percy przekona Annabeth i że reszta planu wypali. Gdy tak sobie myślał, naszła go niepokojąca myśl – jeśli się nie uda, to nie będzie miał drugiej szansy. Odegnał od siebie tą myśl, jakoś to będzie. Po jakimś czasie wrócił Percy. Nico zerwał się z kamienia, na którym siedział i zapytał:

– I co, pożyczy?

– Najpierw chcę Ciebie zobaczyć

– Po kiego grzyba?

– Po halucyna. Chcę sprawdzić czy masz szansę, jakby Ci się nie powiodło

– Niech jej będzie

Poszli sobie. Cień ukryty za krzakami zaśmiał się cicho.

***

Kiedy chłopcy dochodzili do domku Ateny, usłyszeli za sobą głos:

– Tutaj jestem!

Obrócili się i ujrzeli… Nic

– Ann, zdejmij tą czapkę – powiedział Percy

Annabeth pojawiła się przed nimi, trzymając czapkę bejsbolówkę. Nie zmieniła się zbytnio od czasu, gdy się ostatnio widzieliśmy – pomyślał syn Hadesa

– No, Nico, nie zmieniłeś się. Może trochę… urosłeś? Zmalałeś? Jaki wolisz komplement?

– Żaden

– A więc chcesz tego? – machnęła mu przed nosem czapką – Mogę Ci ją pożyczyć, jeśli mi powiesz, do czego Tobie ona potrzebna?

– Ech, nie spodziewałem się tego pytania, więc nie zdążyłem wymyślić odpowiedniego kłamstwa – patrząc na jej minę, zwątpił – No cóż, potrzebuję na bal maskowy w podziemiu

– Kiedy on jest?

– Że co proszę?

– Na kiedy mam Ci to pożyczyć?

– Na jutro

– Niech Ci będzie

– Jeszcze raz dziękuję!!

– A podziękowałeś pierwszy raz?

– Yyy, to może ja już pójdę

– Percy Cię odprowadzi. Percy!

– Słyszałem

– Czemu ją okłamałeś?

– Nie wiem, tak wyszło

– Ja Ci mówię, twój plan nie wypali

– A masz lepszy pomysł?

– Mógłbyś ją zaprosić na lody

– Na lody? Czy to nie jest zbyt dziecinne?

– No to na kawę

– Rozpatrzę twoją propozycję

***

Wszystko było już gotowe. Miejsce, narzędzia, Nico i Karolina. Syn Hadesa założył czpeczkę i ruszył do boju. Był już kilka metrów od niej, kiedy po przeciwnej stronie, dostrzegł lajstrygona, który szedł w jej kierunku. Nie namyślając się zbyt długo, zmienił plany i zaatakował potwora. Ten zdezorientowany, machnął ręką, tak pechowo, że strącił czapkę z głowy Nica.

– AAAA!!!

Syn Pana Podziemia, obejrzał się, sprawdzając, czy nic się nie stało jego wybrance. To był błąd. Potwór wykorzystał jego chwilę nieuwagi i uderzył. Nico wyleciał na kilka metrów w powietrze i spadł na stolik w pobliskiej kawiarni. Ogarnęła go wściekłość, że miał porwać dziewczynę, a tu przyszedł sobie Lajstrygon i wszystko zepsuł. Kiedy potwór zobaczył szarżującego herosa, roześmiał się. W tym momencie Nico wbił miecz w jego brzuch. Przeciwnik rozpadł się w pył. Dziecko Hadesa spojrzało na Nią i ostatkiem sił przeniosło się cieniem do Hadesu. Potem była już tylko ciemność…

CDN?