Na Horyzoncie Miłość
Witam, to nowa seria mojego autorstwa, ten odcinek jest zadedykowany dla seleny, Myksy, Artemidy i, Io.
Nico tego dnia był zły. Ojciec się darł, macocha się darła, a on siedział i bawił się z kotem. Bo co innego mógł robić syn Hadesa w taki ponury poranek? Oczywiście był jeszcze komputer, ale Eol odciął Internet. Hades właśnie do niego poszedł w tej sprawie. Nico odszedł od kota. Skoncentrował się i wylądował prosto z cienia do Central Parku. I wtedy ją zobaczył. Miała czarne włosy, które spadały kaskadami na jej obnażone ramiona. Jej piwne oczy przypominały bursztyn. Serce Nica załopotało w jego piersi. Zakochał się. Po raz pierwszy w życiu. Nie wiedział jak ją poderwać. Wgapiał się na nią, aż w głowie usłyszał gniewny krzyk ojca:
– Nico!!!
Niechętnie wrócił do Hadesu. Wypełniał zachcianki taty przez cały dzień. W końcu odważył się zapytać go:
– Tato, jak posiąść serce kogoś innego?
Hades roześmiał się.
– Mój mały Nico się zakochał, co?
– no tak jakby…
– ha, wiedziałem! A więc dam Ci radę – przypomnij sobie mit o mnie i Persefonie, jak się poznaliśmy… – uśmiech nr 30 zawitał na jego twarzy
– ale to nieeleganckie
– ja powiedziałem, co wiedziałem. Jak masz inny sposób, to go sobie realizuj sam.
Nico w swojej komnacie wypytał różne duchy o tajemniczą dziewczynę. Dowiedział się, że pochodzi z Polski i ma na imię Karolina.
– Pamiętajcie, jeśli komuś wygadacie, skończycie w Tartarze! –powiedział do duchów, zanim się rozpłynęły we mgle – a więc porwę ją i dam jej owoc granatu!
Z szalonym uśmieszkiem na twarzy zabrał się do roboty.
He he he, świetne! Tylko trochę krótkie. Dzięks za dedykacje. Ale będzie zabawa. No no no, a co na to Karolinka? To opo jest pewnie na cześć prawdziwej dziewczyny, nie?
Hah, Myksa, dobrze myślisz z tą dziewczyną ^^
Ale opko super, już sobie wyobrażam minę Karoliny xD
Nie wie nic o bogach greckich, nic o potworach, a tu….. puf !!! Musi zostać na zawsze z Nico, którego nie zna. Hahahah.
no na podstawie dziewczyny
Adminko, dziękuję za wstawienie obu opków
trupie, selene.
uśmiech numer 30? trupie, jesteś geniusz. i dzięki za dedykację , mimo że pomyliłeś pisownie mojego imienia
fajne tylko proszę od dłuższe bo to mam tylko niecałe 10 sekund przyjemności czytania
hmm, ciekawie się zapowiada 😀 .
no no 😀 super 😀
Hehehe! Super! Bardzo mi się podoba!
Jestem bardzo ciekawa reakcji Karolci. 😀
Przyczepię się do tego, że:
-opowiadanie jest za krótkie,
-akcja gna jak pobity dres do mamusi,
-brakuje wielkich liter w dialogach,
-fajna treść została zjeb*** przez pierdoły wypisane powyżej.
Człowieku, staraj się! Trzymam kciuki za to opko!
spoko 😀 mi się podoba 😉
Dzięki za dedykację Fajne opko.
Śmieszne.
Weź zrób teraz narrację Karoliny, plisss! Tym bardziej, że nie za bardzo Ci wychodzi punkt widzenia Nico. Po prostu nie czuć tu Nico. Nie radzisz sobie z wcielaniem sę w jego postać.
Opis spotkania Nica i Karolinki świetny, na pewno lepsze niz mój opis spotkania Sary i Lighta w 2 MzG
ops zapomniałem napisac komentarza:D super czekam na cd