Nowa Generacja by selene

Selene nadesłała nam swój wiersz.

Jest nas paczka, całkiem zgrana,
Choć tak bardzo niedopasowana.
Generacją nową zwani,
Jak puzzle pasują, choć niedobrani.
Mamy hadesika, cassanovą zwanego.
Do Romea przez nas porównywanego.
I choć nie odnalazł jeszcze swej Julii,
Miłości oprzeć się po prostu – nie umi
Myksa od pisania uzależniona
Z kartką, długopisem w dłoniach
Pisarka zakręcona
Pomysłów nigdy nienasycona.
Z głową w chmurach notesem w dłoniach…
Jest tu Oviec,
Metalowiec
Lubi pisać,
Głową w dół na kanapie zwisać.
Nie rysuje woli DP
Skończył SP
Dość wysoki i dwuoki
Io, to nasz samotniczek
Nocy, ciszy i poduszek
Nieznoszący dzieci fan.
Niebieskooki sobiepan.
Książki czyta, nie pożera.
Na blogu zaczyna od zera.

Wiersze piszę niczym mistrz,

Skromny i nie chcący pochwał mnich.
Mamy tu taj też cllaris,
Naszą „two-face” miss
Czasem spokojna,
Osamotniona.
Może być też pokręcona
Nastolatka nieodmiennie,
Spokój jej widzialny wszędzie.
Brązowe włosy, oczy zielone
spokojna dusza, serce szalone

Mamy Clarissxd
Prawie metr sześćdziesiąt.
Pokłóciła się z Adim razy pięćdziesiąt.
Włosy brązowe, oczy niewiadome
Zadrzeć z nią można o coś nieświadomie.
Kocha zabijać, hip hop czy rap
A na jej zranienia nie wystarczy apap
Godna nazwy córki Aresa,
Choć bywa czasem jak dziecię Hermesa

Adi, to pan honorowy,
Krwią podpisał pakt zgody.
Gdy się pokłócił z naszą clariss(xd)
Wypędził się z bloga, bez żadnych pism.
Myksa jednak nas poratowała,
I jako szef rady bogów zgodę na powrót im dała
Jest jaki jest,
Jak każdy z nas,
I nie zmienisz nikogo z nas

Jestem sobą- jaką jestem
Czasem ostrą, czasem ciętą

Umysł mój-narzędzie zbrodni

Kocham sztukę-

Epikę, lirykę

I muzykę.

Wiersze piszę od niechcenia-

Opka również

Dla pisania- nie uznania

Oto jestem ja selene –

Kocham smutek, żal, cierpienie…