Córka zdrowia (2)

Narracja Travis’a

-Eric?! Co ty tu robisz?!- wrzasnęła Tracy

-Tttt… Tracy? Mógłbym powiedzieć to samo….- odpowiedział chłopak

-Jesteś dzieckiem Nike?

-Tak, a ty jakiego bóstwa?- Odparł

-Hygieji…

-Fajne…- zakłopotał się widząc mnie- Emmm… Co to za chłopak?

Nagle Tracy złapała mnie za rękę i pocałowała „Osz *&%#@ &!*#$@ mać! Gorąca laseczka!”- pomyślałem

– To mój chłopak, Travis z domku Hermesa- odpowiedziała dziewczyna

Rzuciłem jej błędnie spojrzenie, ale ona tylko popatrzyła się na mnie jak by chciała powiedzieć: „Błagam pomóż!” Stwierdziłem, że będzie zabawnie więc zacząłem improwizować, kiedy chłopak wyszedł z domku Tracy złapała się za głowę i siadła na jakimś pustym łóżku.

-Strasznie cię przepraszam- wydukała- to mój były…

-Lajcik, śmiesznie było

-Zerwaliśmy jakieś pół roku temu…strasznie się pokłóciliśmy… A teraz mam go widzieć codziennie i nie zwracać uwagi na to jak mnie drażni jego obecność

-Nie no, nie załamuj się- pocieszyłem ją

Tak rozmowa mijała, fajna jest z niej laska muszę przyznać, gadaliśmy dłużej, ale nagle do pokoju wszedł Coonor

– No tu jesteście! Wszędzie was szukałem! Macie pojęcie, która jest godzina?! Zaraz kolacja! – zaczął

-Ha ha dobry żart Coonor, bo ci uwierzę- zaśmiałem się

– Travis ja nie żartuje tym razem. Chodźcie!

Nie żartował. Kolacja przemijała jak zwykle głośno gdy nagle Pan D. wstał i zaczął się drzeć

– Cicho! I tak mam was po dziurki w nosie! Chciałbym ogłosić, że mamy nową zbędną obozowiczkę, nazywa się Tereci Herat- nagle Chejron go szturchnął i coś powiedział na ucho- ach tak, nazywa się Tracy Heart jest z domku Hygieji

Nagle oczy wszystkich zwróciły się na Tracy, wyglądała na zakłopotaną co mnie troszkę bawiło. Pan D. wymamrotał coś jeszcze, poczym wróciliśmy do jedzenia.

***

Narracja Tracy

Po całym tym męczącym dniu weszłam do swojego nowego łóżka, spojrzałam na rodzeństwo (nie było go dużo- dwie osoby) Mike już spał, a Alice czytała książkę.

– Jak pierwszy dzień na obozie?- zapytała się

-Dobrze- odpowiedziałam- ciężko mi jest jeszcze uwierzyć, że ci wszyscy bogowie, tytani czy potwory istnieją.

– Uwierz mi, przyzwyczaisz się, też tak miałam na początku gdy tu przyjechałam

-A jak długo tu jesteś?

– Dwa miesiące

Nagle nastała chwila ciszy, przypatrzyłam się książce, którą Alice trzymała w ręce, nie była po angielsku… tylko po starogrecku, o dziwo wszystko zrozumiałam, miała tytuł „ Jak nie dać się zabić przez potwora”.

-Ok. idę spać- odłożyła książkę po czym ziewnęła- dobranoc

– Dobranoc

Lecz ja nie miałam zamiaru iść spać, wydreptałam z łóżka i wyciągnęłam z pod niego moją torbę, rzekomo przywiózł mi ją mój tato gdy gadałam z Travis’em. Po uporaniu się z większością ciuchów poczułam coś twardego- mój pamiętnik. Ojciec dał mi go gdy miałam 13 lat, powiedział żebym zapisywała w nim wszystkie myśli. Wzięłam go i wskoczyłam z powrotem do łóżka, swoim kluczem, który  zawsze mam na szyi w formie naszyjnika otworzyłam pamiętnik, wzięłam długopis leżący na szafce i zaczęłam pisać…

                  CDN