Aragea (1)

„Witamy w obozie”

Jak już mówiłam, po przebudzeniu znalazłam się w zupełnie innym miejscu.
Leżałam w pokoju na jednym z wielu znajdujących się tam łóżek.
Czułam, że głowę mam obwiązaną bandażem.
To pewnie przez tego potwora…
A właśnie…..co to w ogóle było?
No i co ja tu robię?
To jakiś szpital czy co?
-Jak się czujesz, moja droga?- zobaczyłam jakiegoś faceta na wózku, który przyjacielsko się do mnie uśmiechał.
-Gdzie..gdzie ja jestem- zapytałam słabym głosem
-Jesteś na obozie herosów…
-Co? Herosów? To ci z miologii? Niech pan nie żartuje przecież oni nie istnieją…
-Owszem istnieją…tak jak i inne mityczne stworzenia…A i proszę, nie nazywaj mnie panem…..jestem Chejron.
-Ale to przecież niemożliwe! Przecież takie rzeczy są tylko w książkach..
-A jednak są prawdziwe. Wiesz, że ty też jesteś herosem…..
-Ja?! Nie no teraz widzę że pan zwariował.
-Nie nie zwariowałem- mówił to tak spokojnie, że nie potrafiłam mu nie wierzyć- Czy zdaje ci się może że masz dysleksję czy ADHD?
-No tak……ale co to ma do rzeczy?
-Bardzo dużo……ponieważ nie masz ani jednego ani drugiego. Dysleksją nazywasz jedynie to, że twój mózg jest przełączony na grekę, a nie na angielski.
-Naprawdę? No a co z ADHD?
-To tylko instynkt bitewny.
-Bitewny? Przecież ja nie umiem walczyć!
-Nie martw się….tutaj się wszystkiego nauczysz.
-Ok to zbyt przerażające…….owszem wiem wszystko o mitologi ale nie przypuszczałam , że to wszystko o czym czytałam od urodzenia, jest prawdą.
-To prawda…a skoro jesteś herosem to musisz mieć też swojego boskiego rodzica…
-No cóż……chyba tak….
-Minie trochę czasu zanim twój drugi rodzic cię uzna i będziesz mogła się przenieść do domku, który go reprezentuje. A na razie zamieszkasz w domku Hermesa.
-To tutaj każdy bóg ma swój domek?
-Tak, a raczej jego dzieci. Muszę ci powiedzieć, że rok temu było tu tylko 12 domków, reprezentujących jedynie tych najważniejszych bogów, ale po wygranej bitwie z Kronosem, pewien heros poprosił Zeusa o to żeby każdy bóg, nawet ten najmniejszy miał swój domek, więc musisz jedynie poczekać. O wybacz zapomniałem cię zapytać o imię…
-Jestem Aragea i mam 13 lat
-Świetnie. Możesz mi teraz powiedzieć Arageo co się wydarzyło zanim tutaj trafiłaś?
-Potwory zbyt często mnie ścigały, więc żeby nie narażać mojego taty, postanowiłam oddalić się od mojego domu. I wtedy zaczęła mnie ścigać ta bestia. Miała głowę lwa, ciało kozy i ogon węża. Czy to normalne?
-Wygląda na to, że zaatakowała cię Chimera.
-No tak! T obyła Chimera. Nie wiem czemu jej nie rozpoznałam. Przecież w tamtym roku przeczytałam cztery tomy na temat potworów mitologicznych.
-Może dlatego, że byłaś zbyt przerażona..
-Może…..
Wtedy do pokoju wszedł jakiś chłopak.
-Wzywałeś mnie Chejronie?
-A tak. Arageo, to jest Daniel. Daniel oprowadzi cie po obozie i zaprowadzi do domku Hermesa, ale najpierw trzeba sprawdzić czy możesz już wstać.
Spróbowałam się podnieść….z trudem się udało.
-Choć Arageo. Spodoba ci się tu.
Ruszyłam za Danielem lekko się kołysząc.
-Do widzenia Chejronie.