Złodziej Pioruna – inna historia

Cześć. Nazywam się Percy Jackson. Mam 15 lat. Mieszkam z moją mamą na Manhattanie. Ogólnie: chodzę do szkoły i mam tam dużo problemów. Przede wszystkim moja dysleksja, ADHD i co najgorsze… dziewczyny. Tak, dobrze czytasz… dziewczyny! Są moim utrapieniem od 7 klasy. Po prostu uwzięły się na mnie. Tylko gdzieś wyjdę, a one się pojawiają. Cały czas się mi podlizują, mówią: „Ohh! Jakie Ty masz piękne zielone oczy!” lub „Ale Ty masz boski uśmiech” To jest żenada! W ogóle nie zwracam na nie uwagi. Dobra, skończyłem o moim problemach. Teraz trochę o mojej rodzinie. No więc , jak już mówiłem mieszkam z mamą o imieniu Sally i jej gburowatym mężem…Nie! On nie jest moim ojcem, tylko ojczymem. Jestem jedynakiem. Mojego taty nigdy nie widziałem. Opuścił mamę, zanim ja się urodziłem. I szczerze wam powiem… Nienawidzę go! Idziemy dalej. W szkole nie mam przyjaciół. Jasne, kumpli mam, ale oni kolegują się ze mną tylko ze względu na dziewczyny. Zapytacie… dlaczego? Otóż ja jestem… ym jakby to ująć… dziwny? Tak. To dobry epitet. Codziennie widzę potwory, które mnie atakują. Naprawdę. A co najgorsze widzę je TYLKO ja! Inni zachowują się, jak gdyby nigdy nic. Nie mówiłem o tym mamie. Pewnie zamartwiała by się, a tego nie chcę. Dobra, czas do znienawidzonej przeze mnie szkoły.