Zakład…

Siedziałem sobie spokojnie na łóżku w moim pokoju, kiedy zadzwonił mój telefon. Wstałem i zacząłem go szukać, przekopałem chyba pół pokoju zanim skapnąłem się, że leży na moim biurku. Przekopałem się przez stertę ciuchów, które leżały na podłodze. Spojrzałem na wyświetlacz – dzwoniła Vanessa.
– Cześć – powitałem ją radośnie.
– Czy ty wiesz, która jest godzina?! – zapytała zdenerwowana. Spojrzałem na budzik, była siódma trzydzieści.
– W pół do ósmej – odpowiedziałem uśmiechając się do słuchawki.
– Nie tępaku, od wczoraj jakbyś się nie skapnął zegary są przesunięte do przodu o godzinę. Czyli jest w pół do dziewiątej – powiedziała zdenerwowana.
– No i co, to tylko jedna godzina – odpowiedziałem.
– Tak ja rozumiem normalnie się możesz spóźniać, ale dziś jest apel , który zaczyna się za piętnaście minut, a ty na nim przemawiasz , bo jesteś przewodniczącym szkoły!! – powiedziała zdenerwowana.
– Spoko, Van, za chwile będę – powiedziałem uspokajająco.
– Pośpiesz się, pa – powiedziała. Rozłączyłem się i zacząłem szukać swoich kluczyków od auta. Leżały na nocnej półce, chwyciłem je i wybiegłem z pokoju. Pożegnałem się z mamą i wyszedłem z domu , podszedłem do mojego porsche.
Gdy podjechałem pod szkołę było za piętnaście dziewiąta. Biegłem ile sił w nogach , byłem już przy wejściu na sale gdy usłyszałem jak Van zaczyna przemawiać.
-Nasz szanowny przewodniczący jak zwykle się spóźnia, proszę o cierpliwość.
W tej chwili wbiegłem do Sali zdyszany i resztkami sił pobiegłem na scenę. Gdy wchodziłem po schodach Van spojrzała się na mnie karcąco , zresztą jak zawsze i niechętnie podała mi mikrofon.
– A więc witam wszystkich…. – spojrzałem na Van błagalnym wzrokiem, a ona zaczęła coś mamrotać pod nosem – Życzę miłego oglądania. – zbiegłem szybko po schodach i podszedłem do Vanessy.
– I jak mi poszło? – zapytałem uśmiechnięty.
– Fatalnie, w ogóle się nie przygotowałeś, co robiłeś przez cały tydzień?! – zapytała wnerwiona.
– No to tak… Byłem na imprezie w domku Afrodyty, ale się działo. Potem co ja… A potem była impreza u Alexa. I na następny dzień totalnie byłem wyczerpany – mówiłem.
– Błagam Matthew nie bądź …. – Van wpatrywała się w coś za moimi plecami, odwróciłem się i zobaczyłem Apolla.
– Cześć tato. Coś się stało? – zapytałam.
– Zabieram was do obozu. – stwierdził.
– Okej, a co z naszymi rzeczami? – Spytałem.
– Są już w obozie.
– Dobra to się zbieramy – powiedzieliśmy równocześnie.

– A czym pojedziemy? – zapytała Van. Apollo  sięgną do kieszeni i wyciągną kluczyki od swojego auta

– Moim autem –  odpowiedział. Udaliśmy się do wyjścia. Gdy wyszliśmy ze szkoły, zobaczyłem super mercedesa

– To… To twój ? – zapytałem. Mam słabość do aut więc się nie dziwcie

– Tak, może kiedyś ci pożyczę – puścił do mnie oczko

– To jedziemy czy gadamy? – zapytała zniecierpliwiona Van

– Wskakujcie – powiedział pogodnie Apollo. W środku auto, było wyłożone skórą, a w zagłówkach były telewizorki, w których leciał jakiś teledysk

Dotarliśmy do obozu. Wysiedliśmy z auta, Van jak zwykle poszła do swoich pseudo kolegów, a ja zostałem sam. Udałem się  w stronę  swojego domku, w którym mieszkałem z dziewięcioma osobami. Gdy dotarłem do domku Apolla padłem na łóżko nieżywy, kiedy nagle do pokoju wpadł podekscytowany Percy, z resztą jak zawsze  gdy wraca z randki z Annabeth

– I jak było? – zapytałem znudzonym głosem

– Było super – odpowiedział podekscytowany

– Acha – powiedziałem zdziwiony jego krótką odpowiedzią

– A u ciebie i Van? – zapytał

– A nic, jak zwykle popędziła  do swoich koleszków

– Zazdrosny? – zapytał podejrzliwie

– Nie – powiedziałem odruchowo, choć nie do końca byłem pewny swych słów

– Co masz zamiar robić dziś? – zapytał zainteresowany

– To co zwykle pójdę postrzelać do dzieciaków z domku Aresa następnie mam zamiar kłócić się z dzieciakami od Ateny i takie tam. Nie wiesz może kiedy jest bitwa o sztandar?

– Wydaje mi się że Cheiron coś gadał, ale ja jak zwykle nie słuchałem – powiedział

– Mam zamiar pogadać z Van…

– Wiedziałem, wiedziałem – powiedział i zaczął skakać po łóżkach moich współlokatorów

– Do jasnej cholery uspokój się, nie o to mi chodzi chce ją zapytać gdzie wyprawiamy sylwestra.

– Aaa….A następnie zapytasz ją czy będzie z tobą chodzić?- zapytał , a ja pomyślałem sobie ,, ten debil naprawdę nic nie rozumie”

– Nie, zapytam tylko gdzie wyprawiamy sylwestra czy u niej czy u mnie. – powiedziałem starając się zachować spokój

– U niej jest więcej miejsca – stwierdził

– Przecież wiem – odpowiedziałem

– No to leć do niej i pytaj – nakazał

– Jestem zmęczony chcę odpocząć

– Wstawaj, leniu – mówiąc to chwycił mnie za koszulkę i pociągną w stronę drzwi

– Dobra już idę

CDN