Niechciana córka (prolog)

Radio się zacięło. Znowu.

Miałam ochotę kogoś zakneblować, wrzucić do ognia i dobić przy okazji sztyletem. Niestety, nie miałam nikogo pod ręką, więc pozostawało mi miętoszenie piłeczek antystresowych. Lubiłam je, bo najczęściej opanowywały mój gniew. Ale nie dzisiaj.

Cisnęłam piłeczki w kąt, a te jak na złość zaczęły odbijać się po podłodze. Włączyłam komputer i wystukałam na you tube „hipnoza”. Odnalazłam dobrze znany mi filmik i kliknęłam na play. Od razu poczułam, że powolutku złość opuszcza moje ciało. A tu trach! przypomniałam sobie Mirandę. Jej wiecznie kpiące oczy i chytry uśmieszek. Na nowo ogarnęła mnie furia. Kopnęłam stołek, a on… począł się zwiększać i zmieniać swój kształt.

Po chwili stanął przede mną chyba najbrzydszy kozioł na świecie. Nie, to był ogromny pół kozioł, a pół człowiek z kozią bródką. Zatkało mnie także dlatego, że cuchnęło od niego winem, a wyglądał, jakby był upity. I nagle zrozumiałam.

Jeśliby wierzyć greckim mitom, tym stworzeniem jest…

CDN