Kolejny syn

Prawdopodobna śmierć

Jestem Alex. Mam 13 lat.  Moje czarne  włosy ( średnio długie) opadają mi na zielone oczy. Mam oliwkową cerę. Mieszkam w Los Angeles. Moja mama jest sławną aktorką więc mam fajne życie. Wiecie, willa z basenem, własne boisko, wypasione rzeczy.

Godzinę temu zaczął się 24 czerwca. Wiem co myślicie: Gościu idź spać! Ostatni dzień. Ale ja przyzwyczaiłem się do tego. Chodzę spać o 5 nad ranem i to mi wystarczy. Mówią , że przez sen się rośnie. To nie prawda. Mam 13 lat i metr  siedemdziesiąt wzrostu. No dobra, ale co do mojego nie spania to mam w pokoju wielką plazmę i tysiąc kanałów , a mama wyjechała gdzieś na sesję zdjęciową do nowego filmu. Było puszczone na vivę ja siedziałem na facebooku i przeglądałem jakie zdjęcia można dodać z naszych imprez z Kamem.

Kam   jest to mój najlepszy kumpel. Razem robimy prawie wszystko. Ma siostrę Klarę , której oboje nienawidzimy. Jest porządna, grzeczna, wychowana, a my wręcz przeciwnie.  Uważa, że może rozkazywać Kamowi, mówić „posprzątaj w pokoju bo…”  . Dlatego zawsze robimy jej jakieś fajne kawały.  Z Kamem często jeździmy na desce. Robimy jakieś dobre triki, chodzimy do skateparków. Razem gramy w kosza. Czasami jeszcze w nogę, ale to mniej lubimy. Oglądamy filmy po nocach. Gdy ostatnio oglądaliśmy „Ring” z dziewczynami puszczaliśmy im głuche telefony. Gdy zobaczyliśmy jak się tego boją zrobiliśmy to samo Klarze. Na początku udawała twardą, kazała oddać sobie nasze telefony co zrobiliśmy chętnie , bo wiedzieliśmy, że zaraz zadzwonią rodzice Klary i Kama. Gdy tylko to zrobili Klara spojrzała na nas podejrzliwie podeszła do telefonu i usłyszała „siedem dni” (dyktafon pod telefonem). Klara uciekła z wrzaskiem na górę, a my mieliśmy ubaw. Chociaż nie do końca, bo upuściła mojego iphona i samsunga Kama.

Zadzwonił mój telefon. Był to Kam.

– Słucham? – odezwałem się.

– Stary, starsi wyjechali z młodą do cioci  Meg – krzyknął z entuzjazmem.

– I chcesz , żebym do ciebie wpadł?

– Ty się jeszcze pytasz? Mam nowy horror.

– Bierz deskę i chodź tu. Możemy iść na hopki za domem, albo pogramy w kosza.

Rozłączył się nie mówiąc nawet cześć.

Po 10 minutach zadzwonił dzwonek. Zszedłem na dół i otworzyłem drzwi. Stała tam Asmi . Najładniejsza dziewczyna w szkole . Kochałem się w niej od dawna.

– Cześć – powiedziałem. Miałem ten plus, że przy dziewczynach nigdy się nie zacinałem.

-Cześć Alex, słyszałam, że masz wolną chatę – powiedziała .

– A no.  Wchodź – zaprosiłem ją gestem do środka.

– Po co wchodzić? Jest piękna noc, blask księżyca.  – zbliżyła się do mnie na tyle, że mogłem poczuć jej perfumy tyle, że nimi nie pachniała. Wydało mi się to dziwne, ale nic nie mówiłem tylko pochyliłem głowę ku jej. Całowałem się z najfajniejszą dziewczyną w szkole! Uwielbiałem gdy patrzyła na moje mecze koszykówki, przychodziła do skateparku, żeby poderwać jakiś ziomków, cieszyłem się bo to były miejsca gdzie mogłem się wykazać. Ale zaraz Asmi zaczęły wyrastać długie paznokcie, ostre zęby, które nie mieściły się w szczęce. Jej twarz zaczęła zmieniać się w jakieś obrzydlistwo. Zaczęła ssać moje usta. Wysysała mi krew! Mogłem pamiętać co mi mówili jak byłem małym chłopcem „nie ufaj nieznajomym”.  Obrzydlistwo nie chciało się odczepić. Czułem jak schodziły ze mnie siły. Powoli zamykały mi się powieki.   To były ostatnie sekundy mojego życia. Umierałem.

CDN