Fakty z życia wzięte (1)

Część pierwsza: Pękamy zlewy w sali od chemii.

Cześć! Jestem Alicja, mam trzynaście lat i chodzę szkoły. To jest po prostu mordęga, zwłaszcza z moją dysleksją i ADHD.

Dzisiaj mieliśmy chemię. Nienawidzę tego przedmiotu, ale pani postanowiła zrobić lekcję pełną doświadczeń, co oznacza kłopoty. Podczas poprzednich „doświadczeń”, lepiej nie będę opowiadać co się stało. Więc mieliśmy doświadczenie o spalaniu magnezu. Pani wzięła łyżeczkę i słoiczek z magnezem, następnie zaczęła go podpalać zapałkami. No, ale kto podpala magnez wiedząc co będzie tego efektem, nad słoikiem z magnezem. Chyba tylko ona. Nie wiem jak to się stało, ale przez przypadek jeden z „okruchów” (jeżeli można to tak nazwać) wpadł do pojemnika. Magnez zaczął się palić, a ona dmuchając na to czyli podsycając ogień mówiła, że nic się nie dzieje. Nie mogąc ugasić ognia umieściła słoik w zlewie  i nalała do niego zimnej wody. Woda wywołała jeszcze większy płomień i cały zlew w nich staną. Nagle coś zrobiło wielkie TRZASK! Okazało się, że to zlew zaczął pękać. W tym momencie zadzwonił dzwonek na przerwę. Gdy wychodziliśmy z klasy uświadomiłam sobie,  że coś strasznie brzydko pachnie. Spojrzałam w płomienie i przez moment zobaczyłam czyjąś twarz, ale może to tylko wymysł mojej wyobraźni. Nie wiem. Idąc korytarzem wszyscy się krztusili, zapach wydostał się z sali chemicznej i teraz pustoszył korytarz. Wszyscy pobiegli do klas włącznie z nami.

Następną lekcją była historia. Ciągle dało się słyszeć syki i szumy używanej gaśnicy.

I tak oto zostaliśmy bez słoika magnezu, zlewu i z brzydko pachnącym  korytarzem oraz z moją tajemniczą twarzą w ogniu. Ale na szczęście nic nikomu się nie stało. DZIWNE!

.

P.S. Cała historia zdarzyła się naprawdę  lecz w bardziej bezpieczny sposób, gdyż została ona przeze mnie trochę zdramatyzowana.