Dalsze przygody Annabeth i Percyego

Siedziałem właśnie pod drzewem Thali, kiedy zadzwonił mój telefon.
Szybko odebrałem. Po chwili usłyszałem głos mojej dziewczyny.
– cześć Percy !!! – powiedziała Annabeth.
– Hey kotku !!!
– spotkajmy się dziś nad jeziorem o siódmej.
– Dla ciebie zawsze
– pa
– pa. kocham cię.
Od dwóch tygodni chodzę z Ann. I muszę powiedzieć że to dwa
najwspanialsze tygodnie mojego życia…
Codziennie spotykamy się po kryjomu. Nikt oprócz Grovera, mojej mamy i taty Annabeth nie wie o naszym związku.To trochę niewygodne i smutne bo nie mogę nawet powiedzieć jej ,,kocham cię” przy ludziach.
Ale z drugiej strony, gdyby Athena i Posejdon się dowiedzieli, nie wiem co by się stało i z kogo ręki bym zginął. I dlatego postanowiliśmy im
na razie nie mówić.
Spojrzałem na zegarek. Muszę iść na kolację !!! Szybko się przebrałem i pobiegłem po Grovera. Jak zawsze siedział na kanapie i zjadał puszki
– Hey Grover ! Idziemy na kolację
– O Percy !! Nie zauważyłem cię.
– Chodźmy już.
Na stołówce prawie wszystkie stoliki były zajęte. Nie było tylko dzieciaków z domku Aresa (z czego bardzo się sieszę ) i Ann z domku
Atheny. Annabeth pojechała do swojego taty na dwa dni i dziś o siódmej wraca. Już nie mogłem się doczekać !!!
W pośpiechu zjadłem kolację i poszedłem do domku przyszykować się na randkę. Miałem jeszcze 15 minut. Poszedłem więc powoli nad jezioro.
Moja dziewczyna już tam była. Wyglądała prześlicznie (jak zawsze z resztą). Była ubrana w niebieską, krótką bluzkę i dłubie spodnie. Jej włosy powiewały na wietrze.
Zacząłem do niej podchodzić, niczego nie zauważyła. Pocałowałem ją w policzek. Odwróciła się zarumieniona.
– Tęskniłem za tobą – powiedziałem ze smutkiem – Już nigdy cię nie zostawię, obiecuję.
I wtedy pocałowała mnie.
Całowaliśmy się przez jakieś 10 minut i pewnie trwało by to dłużej, ale
nagle usłyszałem tak bardzo znany mi głos.
– Co tu się dzieje?!
Razem z Annabeth odwróciłem się zaskoczony.

CDN