Zakład (8)

Dwa dni przed ślubem .

Siedziałam na wielkim obitym skórą fotelu w salonie mody ślubnej .

Dziś byłam wykończona. Te wszystkie ostatnie przymiarki i sprawdzanie listy gości to koszmar. Jeszcze  dziś tylko do salonu piękności i znów zobaczyć mojego przyszłego męża. Percy mówił prawdę gdy byliśmy na misji. To, że będzie mnie kochał do końca życia. I mi się oświadczył! Mieliśmy małe trudności z rodzicami. Tyle, że z Bogami bo Sally i mój tata z macochą byli zachwyceni. Atena  z Posejdonem nadal się nienawidzą. Atena pokazała jak wygląda jej gniew gdy się dowiedziała o ślubie. Posejdon jednak przyjął to bardzo spokojnie. Pogratulował nam i życzył szczęścia. Z zamyśleń wyrwał mnie pełen radości głos mamy Percego.

– Annabeth wiem, że się denerwujesz, ale może przymierzysz suknię ? – Moja sukienka była jak każda jednak była bardzo stara bo Atena chciała bym wystąpiła w sukni wprost ze starożytnej Grecji. Była pięknie zdobiona szlachetnymi kamieniami  i miała dużo koronek z jedwabiu. Wszyscy twierdzili, że wyglądam cudownie. Wszyscy, którzy mogli wejść na przymiarki. Ta grupa była dość mała bo rodzice chcieli tradycyjny ślub więc pan młody nie mógł mnie zobaczyć w kiecce .

– Oczywiście Sally już idę. – wzięłam wiszącą na wieszaku piękność i poszłam do przymierzalni.

– Tylko się pośpiesz bo nie zdążymy do kosmetyczki! – usłyszałam głos mojej macochy. Od tych 10 lat wiele się zmieniło. Mam dobre kontakty z żoną taty. Nawet bardzo dobre.

– Tak , tak – odkrzyknęłam. Przymierzalnia robiła jeszcze większe wrażenie niż  pomieszczenie z sukniami i barem . Górowały tu dwa kolory. Czerwień i złoto. Były tu wielkie okna z pięknie haftowanymi złotymi wzorami, miękki czerwony dywan, piękny marmurowy balkon i wielkie lustra. Przejrzałam się w jednym. Nie zmieniłam się za bardzo. No może trochę wydoroślałam i jak twierdzi Percy  „wypiękniałam„ jeszcze bardziej. Zostały długie blond włosy, rysy Ateny, oczy w pięknym szarym kolorze i moje ciało nabrało kształtów. Według Percyego jestem najśliczniejszą heroiką jaką w życiu widział.  Percy też się zmienił. Bardzo przypominał Posejdona. A jego tatuś nadal nie chciał mieć dzieci i Percy jest jedynakiem. Przynajmniej od strony ojca. Bo jego mama najwyraźniej myślała, że uszczęśliwi go bliźniakami. Kiedy myślę o dzieciach, cały czas boję się, że wyda się to, że jestem w 7 tygodniu ciąży. Wie o tym tylko Percy .

Nikt więcej. Gdyby się o tym dowiedziała mama to byłby koniec. Albo Posejdon. Więc wolę zostawić to na razie w tajemnicy. Na pewno nie na długo. Bogowie się niedługo dowiedzą. Apollo na sto procent wie. No może powiedział Artemidzie ? Oby nie. Thalia wciąż się nie zakochała i cały czas trwa u boku bogini łowów. Jest tam szczęśliwa. Ostatnio widzieliśmy ją dwa lata temu na Olimpie. Patrzyła na nas z radością, ale też z delikatnym zdziwieniem. Może dlatego, że szliśmy trzymając się za ręce?  A może myślała, że już z nami koniec?

– I jak?  Pokaż się – usłyszałam głos mojej przyszłej teściowej .

– Tak samo jak poprzednio – powiedziałam. Chociaż miałam małego stracha z tym, że przez rosnący brzuch czasem się nie zmieszczę. Ale jednak przez dwa dni nie przytyję tak mocno, co ?

– Wyglądasz ślicznie kochanie – stwierdziła moja macocha.

– Dziękuję – w tej samej chwili zadzwonił mój telefon . Spojrzałam na wyświetlacz – Percy – Jak najszybciej odebrałam.

– Cześć kochanie – usłyszałam jego radosny głos.

– Cześć misiu! I jak idą przygotowania? – Grover wziął go na przymiarkę smokingu.

– Dobrze, dobrze. A co u mojej księżniczki? – to ja byłam, jak twierdził, jego księżniczką .

– Okey. Trzymam się jakoś, a ty?

– Jest dobrze. Mama cię torturuję ?

– Obydwie. – powiedziałam z uśmiechem.

– Pozdrów je ode mnie. – słyszałam w jego głosie nutkę miłości.

– No jasne że pozdrowię!

– Kocham Cię!

– Ja ciebie też.

– Pa

– Pa

Szybko się rozłączyłam bo moglibyśmy ciągnąć tą rozmowę w nieskończoność. Wzięłam głęboki wdech i przygotowałam się psychicznie na spędzenie 5 godzin u kosmetyczki.