Alissa (2)

Słowo wstępu od autorki:  na początku tego opowiadania jest zmieniony narrator z Alissy na Atenę.

.

-Gdzie ona jest?!- spytałam Zeusa

-Nie wiem Ateno, nie zdołaliśmy jej pomóc…

-CO?! I siedzisz teraz tak bezczynnie?! Ona może już być w tartanie a ty…

– Mamy jeszcze czas

-Skąd wiesz Apollo?!

-Stąd, że jestem bogiem wyroczni i wiem wszystko

-A skoro wiesz wszystko, to czy wiesz gdzie jest?

-Tak, jest na statku w porcie w Malibu.

-Posejdon próbuje ją uwolnić, ale nic nie obiecuje – Zeus przerwał kłótnie

-Ja tam pójdę- nie chcę czekać

-Nie, o to właśnie im chodzi. Herosi mogą ją uratować, łowczynie pomogą ale my pójść nie możemy. Tylko Artemida i Posejdon, nikt więcej. Zrozumiano?

-Tak – Apolla i ja odpowiedzieliśmy chórem

-Wiem, martwicie się, ale nie możecie zachowywać się jak ludzie… na razie będzie na obozie herosów, a potem zobaczmy.

Gdy otworzyłam oczy w pomieszczeniu nie było nikogo, miałam wstać ale jestem przykuta.

-Dobra, przeanalizujmy to – pomyślałam – Jestem przykuta to podłogi, mój szofer mnie porwał, może wołać pomocy? Nie, wtedy tu przyjdzie i znów mnie uciszy, może zadzwonić do mamy? Nie, pleciesz nie odbierze, może na policję? Nie , nie wiem gdzie jestem.

-Sprawdź czy się obudziła James!- usłyszałam kroki i szybko zamknęłam oczy.

-Nie! Jest jeszcze nieprzytomna. – usłyszałam jak zamyka drzwi i otworzyłam oczy.

-Chciałabym się uwolnić – szepnęłam, i łańcuchy pękły.- Wow, dziwne.

Wyjrzałam przez okno, jestem na morzu! No właściwie w porcie, więc gdy odpłyniemy to będzie koniec. Nagle poziom wody znacznie się powiększył. Odpływamy! Okej, muszę myśleć szybko. Puk! Puk! Odwróciłam się, jakiś chłopak puka w szybkę. Okno jest już pod wodą, ale nie wiem czemu wzięłam zamach i wybiłam szybkę, okno było dość duże bym się tam zmieściła. Woda zaczęła się wlewać do pokoju, jedynym ratunkiem było uciekać. Wypłynęłam i chłopak złapał mnie za rękę i wyciągnął z wody. Gdy się wynurzyliśmy za nami rzucali się… Eee. No takie stwory z jednym okiem. Chłopak złapał mnie w pasie. Już miałam protestować ale zorientowałam się co on chce zrobić. Przyszła wielka fala i wyrzuciła nas na brzeg. No, ale te stwory też.- Za mną! – i pociągnął mnie w bok. Za naszymi plecami latały strzały i włócznie.

Dobiegliśmy do lasu i schowaliśmy się w krzakach.

-Dzięki za ratunek, jestem Alissa, ale możesz mi mówić Liss

-Nie ma za co, jestem…- nie zdążył dokończyć bo w głębi lasu dobiegł krzyk.

CDN