Coś nowego… (1)

Pierwszy rozdział

– To niedorzeczne! Jak tak można?! Wesprzesz mnie choć raz? – zapytałam.

Żadnej reakcji.

– Mamo! – zawołałam tracąc powoli resztki mojej cierpliwości. Właśnie kończyła myć naczynia. Wytarła ręce i obróciła się w moją stronę. Na jej twarzy widniało zarazem współczucie, zakłopotanie i niemoc.

– Misiu, nie denerwuj się – powiedziała. – Twój tato już taki jest i nic na to nie poradzisz.

– Ale, to on tym razem zaczął – zaczęłam wyrzucać z siebie wszystko co cisnęło mi się na usta. – Znowu mu się coś nie podoba. Tym razem chodzi o zegarek. Zrozumiałabym gdyby się kłócił, o której godzinie wróciłam, a jemu nie pasuje akurat to co od niego dostałam. Nie musiał mi go kupować jak mu nie odpowiada!

– Wiesz, że jesteście tacy sami z charakteru. Ty też często się kłócisz, prawda? – zapytała i wróciła do kończenia swojej pracy.

Wściekła natychmiast pomaszerowałam do swojego pokoju. Jego ściany były barwy niebieskiej, a dokładnie błękitu. Miały one także czarne dodatki. Te dwa kolory lubiłam najbardziej. Rzuciłam się więc na łóżko z nadzieją, że opuszczą mnie wcześniejsze wspomnienia. No dobra, to nie jakaś wielka wojna o świat tylko o coś co lubię. Bez zegarka czuję się tak jakbym „straciła przyjaciela”. Nie dam ojcu satysfakcji. Ma pecha. Ale niestety ma wytłumaczenie i ja to rozumiem, bo jak już wspomniano jestem taka jak on. Mój tato i moja mama byli PÓŁKRWI, a ja, hmmm… sama nie wiem.

Ćwierćkrwi?

CDN