Po spacerze razem z Ann i Groverem poszliśmy na stołówkę, gdzie panowała niemiła atmosfera. Wszyscy byli spięci i poddenerwowani. W pośpiechu zjedliśmy śniadanie i poszliśmy zabrać swoje rzeczy. Pół godziny
Gdy się dowiedziałam prawdy to zmieniłam zdanie i postanowiłam im pomóc. Wybaczyłam Kevinowi i znów się kumplowaliśmy. Rick bardzo mi pomagał tak, jak i reszta. Poznałam więcej obozowiczów. Taylora, Dawida,
Lubisz pisać i masz nam do opowiedzenia jakąś fantastyczną przygodę?
Dodaj swój wpisRozdział ósmy . W domu, gdy tylko zobaczyła swojego ojca, nic nie mówiąc, podbiegła do niego i wtuliła się w jego tors. Mężczyzna pogładził córkę po włosach i zapytał: –
Czułem, że od paru dni zaniedbuje Grovera. Powinienem szykować się już do misji, ale postanowiłem się z nim gdzieś przejść. Poszedłem go poszukać. Siedział właśnie nad jeziorem i grał na
5 lat później, – Nudzi mi się – wymamrotałam. Usłyszałam cichy śmiech. – No co? Ileż można siedzieć w tej dziurze? – zapytałam rekami pokazując na ściany jaskini. Rozumiem, że
Cześć. Jestem Alexandra Martinez. I od razu uprzedzam: Jeśli chcesz poczytać sobie o zagubionych herosach, dokonujących bohaterskich czynów i odnoszących zwycięstwa nad złem – poczytaj co innego.
Następnego dnia rano Rachel wyjechała. Chociaż kiedyś była moją przyjaciółką, cieszyłem się że wyjechała. O mało co nie zepsuła związku mojego i Ann. Teraz wszystko jest dobrze. A przynajmniej tak
Komentarz odautorski: „Solof – młody, porywczy centaur z mojego opowiadania, które ukaże się tuż po „Królowa morza” [mam nadzieję przynajmniej ;)]. Postać powstała już dawno temu, zarys historii też, ale
