Rozdział 3: Moi przyjaciele mają przede mną sekrety Przez następne pół godziny siedzieliśmy na ganku Wielkiego Domu i rozmawialiśmy przy kubku gorącej czekolady. Mimo moich obaw, było naprawdę miło. Rose
II Wiecie co? Najgorsze co może się przydarzyć człowiekowi, to niewiedza co się zdarzyło wcześniej. Pewne dla mnie było jedne: leżałam na miękkim łóżku. Chciałam się poruszyć, by zobaczyć gdzie
Lubisz pisać i masz nam do opowiedzenia jakąś fantastyczną przygodę?
Dodaj swój wpisCała masa obrazków od Artemis Miłego oglądania!
Lecieliśmy już od dwóch godzin. Mroczny i jego bracia byli zmęczeni, więc zatrzmaliśmy się w jakimś małym miasteczku. – co robimy?? – zapytałem – jestem głodny – westchnął Grover –
Długo nie wiedziałam, kim był mój ojciec. Mama bardzo rzadko o nim wspominała, jak wszyscy ludzcy rodzice, swoim dzieciom półkrwi. Mówiła, że był silnym, męskim i potężnym mężczyzną. Czuła się
Koleś położył mi rękę na ramieniu.Wyrwałam się i (roztrącając ludzi) przebiegłam przez pomieszczenie. Facet w garniturze ruszył za mną. Spanikowałam. Zobaczyłam, że stoję niedaleko drzwi, więc bez namysłu przebiegłam koło
Narracja Annabeth Poczułam jak Percy powoli i z obawą łapie mnie za rękę, próbując najwidoczniej dodać otuchy przed wyrokiem, który może nas zabić lub zesłać w otchłań Tartaru. Taaa, za
Chciałam się odizolować od … właśnie, od czego? Włóczyłam się po obozie nie mając co ze sobą począć. Szłam przez obóz herosów co jakiś czas witając się z kimś i
