Tej nocy nękały mnie koszmary- szliśmy kamienną ścieżką nad przepaścią (już na lądzie) i rozmawialiśmy o czymś w nerwach, coś ciągnęło mnie w dół ku przepaści, już ledwo stawiałam stopy
-Alice…-podbiegła do mnie Mea i przytuliła. Łzy dalej lały mi się po policzku. Lisa, czemu ona musiała zginąć? Spojrzałam na nią. Mea też niedawno płakała. -Chodźcie do środka.-powiedział Kevin.
Lubisz pisać i masz nam do opowiedzenia jakąś fantastyczną przygodę?
Dodaj swój wpisJak ja lubię węże… Po kolacji cała cuchnęłam jedzeniem. Kely i reszta domku nie mogła koło mnie chodzić bez zatkanego nosa. Gdy wychodziliśmy słyszałam śmiechy Barbie i jej koleżaneczek, a
Przepraszam, że takie krótkie i jest w nim tak mało opisów, ale totalnie nie miałam weny na ten rozdział… Miłego czytania 😉 Przeszukaliśmy magazyn i zabraliśmy z niego trochę jedzenia
Znak Hermesa- kaduceusz. – No to od jutra mieszkasz w… tym samym domku! Idź poinformować wszystkich o misji i poproś Percy’ego o pomoc. Obeszłam wszystkie domki z uczestnikami misji, a
Nienawidzę Barbie Nadszedł czas na kolację. Cały mój domek w składzie Lalya, Skey, Kely i ja wyszliśmy w tym samy czasie. Wszyscy gotowi poszliśmy przez ciemną ścieżkę. Musiałam się kogoś
A oto przed wami kolejna część moich wypocin: 8 b. Jak zawsze miłego czytania;) Musieliśmy uciekać. Spojrzałam na Percy’ego. Miał nieprzytomne oczy. Był jak w transie. – Percy? –potrząsnęłam nim.
obrazki by Pegaz. Drugi jest nawiązaniem do opowiadania konkursowego „jestem herosem?”. Podobają wam się?
