-Tak, to chyba będzie dobra droga, tak mi się wydaje – mruknęła Maia idąc szybkim krokiem przed siebie i patrząc pod nogi. Ktoś mógłby jej tam postawić czołg, a ona
Chcę przeprosić za długa nieobecność i niewielką ,,jakość” moich ostatnich opowiadań. Nie mam weny, ale tak długo nie pisałam, że stwierdziłam, że to nie w porządku tak długo siedzieć cicho.
Lubisz pisać i masz nam do opowiedzenia jakąś fantastyczną przygodę?
Dodaj swój wpisDziś porcja prac sog. Jak wam się podobają?
Kontynuacja Opowieści Chrisa. 10 lat po apokalipsie. Wszystko zniszczone. Z wielkich miast pozostały ruiny, z mniejszych nic. Z 6 miliardów pozostało nas może z 1000. Dziecię zniszczenia panuje. I żąda
Gdy doszliśmy do wieży, było około dziewiątej. Słońce właśnie znikało za horyzontem. Mimo wszystko musieliśmy stać w kolejce, ale robiliśmy zmiany, żeby się nie zanudzić. Pod wieżą kręciło się sporo
Dziś zachęcam was do zapoznania się z wierszem, który nadesłała nam Przyjaciel Miłej lektury.
Cześć, nazywam się Kate Rush i mam 14 lat. Mam długie blond loki i oczy, które mają kolor jak najczystsze niebo. Uwielbiam przebywać na słońcu, co robię dosyć często. Mieszkam
Allan kuli się na ziemi, wśród zeschłych liści. Drży. W ostatnim momencie lekko zmieniam tor lotu śmiercionośnego ostrza, tak że mija jego głowę o kilka centymetrów i wbija się głęboko
