Annabeth: -Co ty robisz?! -Uspokój się! Po prostu chodzę po necie! -odpowiedziałam w usprawiedliwieniu. Moja Mama popatrzyła na mnie krzywo. Ale zapewne nie wiecie kim była moja mama… no tak.
Zbliżałam się do dziewczyny. -Biegnij i wołaj o pomoc! Wołaj jak najgłośniej potrafisz! Najlepiej Chejrona albo Dionizosa! – nagle się zatrzymała jakby nie rozumiała, co do niej mówię. – Leć!
Lubisz pisać i masz nam do opowiedzenia jakąś fantastyczną przygodę?
Dodaj swój wpisUWAGA! CZYTASZ NA WŁASNE RYZYKO! PISANE POD WPŁYWEM COCA – COLI!
Wielki mur (Narracja Liv ) Postanowiłam wejść na werandę. Byłam podniecona tym, że zobaczę siostrę, ale jednoczenie czułam ogarniający mnie strach. Zaczęło się robić ciemno zawirowało mi w głowie, nagle
Pegaz nadesłała nam swoje kolejne prace
Obudziłam się zlana potem. W głowie cały czas miałam kobiecy głos powtarzający: -Zabraniam Ci!- nie pamiętam co mi się śniło. Kiedy wstałam od razu skierowałam się w stronę łazienki. Spojrzałam
Postawiłem szklankę na stole i napełniłem ją wodą. Uniosłem naczynie do ust i opróżniłem je kilkoma łykami. Wytarłem wargi dłonią. Woda była najlepsza na wszelkie dolegliwości. Pomagała kiedy skręciłem kostkę,
Biegłam w stronę moich przyjaciół. Walczyli ostatkiem swoich sił. Nie mogłam przecisnąć się przez tłum nastolatków, którzy też toczyli pojedynki. Widziałam jak po kolei upadają. Wszyscy. Wszyscy moi znajomi. Łzy
