Witajcie serdecznie! Z tej strony Wasza zapomniana Eutrepe. Na początku chciałam przeprosić za moją długą nieobecność potwory, matura, studia i bogowie niezmiernie utrudniali mi pisanie. ( Sami to z pewnością
(Wbrew pozorom nie pomyliłam numerów, to naprawdę AwoD #2) Szczerze mówiąc, poprzednio pisałam tę część na szybko… Dlatego to poprawiłam i wprowadziłam tu zmiany i wątki wprowadzające do AwoD #3.
Lubisz pisać i masz nam do opowiedzenia jakąś fantastyczną przygodę?
Dodaj swój wpisRozdział pisany w czasie słuchania Guns N’ Roses i Aerosmith, więc polecam włączyć sobie jakąś ich piosenkę. Jeśli lubicie taki typ muzyki. Nie nie mam pojęcia czy piosenka będzie się
Musicie mi wybaczyć. Nie tylko kwestie tego, że rozdział pojawia się tak późno. Chodzi bardziej o to jakiej on jest jakości. A jeśli miałabym to oceniać to początek jest jednym
– Pewnego niesamowitego, cieplutkiego dnia pewien idealny chłopczyk wstał i uznał, że podbije serce damy, która będzie najczystsza ze wszystkich, najpiękniejsza ze wszystkich, najinteligentniejsza ze wszystkich i w ogóle najlepsza.
Ruszamy z nowym opowiadaniem! Prolog jest króciutki, ale rozdziały będą już normalnej długości. Nie tak jak w przypadku Luke, nie bójcie się nie zrobię wam tego drugi raz. Jeszcze jedna
Nie-boski Rollercoaster Annabeth miała dość Tartaru. Miała wrażenie, że głowa za chwilę jej eksploduje od wszystkich trujących oparów wokół niej. W dodatku całe jej ubranie cuchnęło siarką. No i
Wracamy… już któryś raz. Przestałam liczyć, który, bo trochę tych ‚wielkich powrotów’ zrobiłyśmy. Obiecuję, że tym razem będę pamiętać, żeby przysyłać tu rozdziały. I nie zrazi mnie nic- brak komentarzy, brak czasu,
