Hejo 😉 Chciałam oznajmić, że chwilowo mam pauzę… ;p Rozdział jest w trakcie pisania. Seryjnie 😀 A teraz chciałabym zrobić krótki wstęp do następnej części. (Tak, tak. Będzie następna część

Obserwowałam okolice naszego obozowiska od godziny. Wszędzie było cicho i spokojnie, tylko czasem jakiś zwierz przemkną chyłkiem na granicy mojej widoczność. Mijały minuty a las wokół naszego obozowiska nie zmieniał

Ok, pisze pierwszy raz. Dopiero zalorzylam konto, wiec prosze nie zastanawiajcie sie, dlaczego ten rozdzial moze mi nie tak pojsc, ok? I nie zwracajcie uwagi na polskie znaki, bo ich

Kocham takie zakończenia ^^ Wybaczcie mi 😛   ________ Annabeth ____________ Czuła wszechogarniające ją przerażenie. Usta Lamii zbliżyły się do ucha Percy’ego. Gorączkowo próbowała sobie przypomnieć wszystkie fakty i szczegóły

Witajcie! Cieszę się , że tak miło zostałam przyjęta. Wszelkie błędy będą poprawiane. Dziękuję za tyle propozycji jak udoskonalić  tekst. Jeśli chodzi o tytuł to naturalnie jest to kontynuacja pierwszej

Czejuuuuuuuu! Ojajciu! Tak mi miło, gdy czytam Wasze komentarze, że nie zważam na brak weny (po sytuacji, która się tu wydarzy) i już dziś oddaję Wam kolejny rozdział. Jest 04.05.2017

____________ Percy _____________ Tumany kurzu i pyłu wzbiły się w powietrze, gdy wylądowali na ziemi. Percy’emu ledwo udało się złapać oddech. Zakrztusił się i zakaszlał. Ból przeszył jego klatkę piersiową.