Pływać, zawsze i tylko pływać! Chłodny dotyk wody, delikatne muśnięcia wodorostów! Tak cudownie jest nurkować razem z dorszami, obserwować ławice sardynek! Och, mogłabym tak wiecznie… cudownie i tak przyjemnie…

Ilustracja domku Hefajstosa

Smoki podbijają RR!!! I dziękuję wam za to bo je uwielbiam, główka smoka dla was <3

Trzeci rozdział mojego opowiadania. Znów jest Will. Trochę  poczekaliście, ale długość może zakwalifikuje się w wasze standary. Mam nadzieję, że nie zanudzicie się na śmierć przy moich jak zwykle fascynujących

Strasznie się cieszę, że prolog Wam się spodobał. Przedstawiam kolejną część. Nie mam szczęścia do początków. Może chociaż ten jakoś wyszedł. Wiem, że nie jest to jakieś wielkie arcydzieło, ale

Wena jest, weekend jest, choroba jest, odpały są, śniegu nie ma, autokorekty w Wordzie nie ma, słodyczy w domu nie ma, rodziców nie ma, za to jest Chione sam na

Rachel tuż przed wizją (a jakże, oczywiści że jest krzywa) Adnotacja do Carmel: jeśli w najbliższym czasie nie wyślesz „Pani Cienia”, to dowiem się gdzie mieszkasz ;p)

Seria się kończy, czas pozabijać bohaterów i w ogóle XD Po trzech miesiącach ruszam tą zastałą CA, radujcie się, Śnieżynki (zamknij się, nikt się nie uraduje ;_;) Dedyk dla Carmel.