Wiem, opko nie jest może moim najwybitniejszym, ale dalej kręcę z narracją 3-osobową, więc czego się spodziewać? Opko opisuje dwa momenty z moich wakacji. Lekko pozmieniane. A teraz, jako że

Mam nadzieję że się spodoba. Siedziałam nad tym dobre kilka godzin. No i troszkę to za długie, jak na prolog ale za krótkie jak na pierwszą część, więc to jest

Taka córka Aresa … A i pytanie czy robić prace w takim stylu jak jasona? A i dedyk dla wszystkich co skomentują.

A o to Jason a dokładnie jego część wybaczcie mi ale ja naprawdę nie umiem rysować twarzy mężczyzn a dedyk może dla gwiazda forever czemu hm… bo tak 😀

Wybaczcie, że tak długo nic nie pisałam, ale brak weny to paskudna choroba dotykająca każdego pisarza (chyba). Jeszcze raz bardzo przepraszam i obiecuję poprawę! Mimo wszystko, to już dziesiąta część

Mam nadzieję, że tym razem nie pozjadałam słów. Postaram się aby następne części były dłuższe. Dedykacja dla Amorki (jeszcze raz dziękuję, że sprawdziłaś), Jane, Carmel, nico_23 i Quickdroo. Miłego czytania,

-Pamiętasz, co się wtedy stało?- pytam. Kobieta ta wygląda co najmniej osobliwie. Włosy ma upięte w prosty kok,  ręce złożone jak do modlitwy. Usta zaciśnięte, tworzą kreskę. Nic nie odpowiada.

A oto jeden z tegorocznych Hymnów  jaki powstał w Kulce na Mazurach na Obozie Herosów!